Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τζέσε Όουενς, ένα «μαύρο βέλος» στην καρδιά του φασισμού

Στις 31 Μάρ­τη του 1980 φεύ­γει από τη ζωή ο Τζέ­σε Όου­ενς, ο μαύ­ρος αθλη­τής της ομά­δας στί­βου των ΗΠΑ, που στους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες του Βερο­λί­νου το 1936, σε ηλι­κία 23 ετών, κέρ­δι­σε τέσ­σε­ρα χρυ­σά μετάλ­λια (100μ, 200μ, 4Χ100, μήκος) εξορ­γί­ζο­ντας τον καγκε­λά­ριο Αδόλ­φο Χίτλερ που αρνή­θη­κε να τον συγ­χα­ρεί, και, κατ’ άλλους, απο­χώ­ρη­σε από το στά­διο. Δεν συνέ­βη το ίδιο πάντως με τους Γερ­μα­νούς φιλά­θλους που τον αποθέωσαν.

Ο Τζέσε Όουενς στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου μπροστά στα μάτια του Χίτλερ

Ο Τζέ­σε Όου­ενς στο ψηλό­τε­ρο σκα­λί του βάθρου μπρο­στά στα μάτια του Χίτλερ

«Ο αφέ­της απο­μα­κρύν­θη­κε δέκα βήμα­τα και διέ­τα­ξε με δυνα­τή γερ­μα­νι­κή φωνή Auf die platze. Ολοι ελά­βα­με τις θέσεις μας. Οταν ο αφέ­της είπε σε μαλα­κή φωνή Fertig, ελά­βα­με θέση ετοι­μό­τη­τας. Ολοι οι μυς του σώμα­τος ήταν τετα­μέ­νοι. Ακού­στη­κε ο πυρο­βο­λι­σμός… και τότε πλέ­ον ήταν ο άνθρω­πος ενα­ντί­ον ανθρώ­που. Το ρίγος και η συγκί­νη­σης που αισθά­νε­ται ο αθλη­τής στην αφε­τη­ρία, είναι η καλύ­τε­ρη απο­ζη­μί­ω­ση για τις ατέ­λειω­τες ώρες που πέρα­σε προ­ε­τοι­μα­ζό­με­νος για την ολυ­μπια­κή αναμέτρηση.

Σε αυτή τη βάση, επι­θυ­μώ να σας αφή­σω με μίαν τελι­κή σκέ­ψη, ένα φόρο τιμής προς τον ιδρυ­τή των Ολυ­μπια­κών Αγώ­νων, ο οποί­ος τόσο σωστά δια­τύ­πω­σε την άπο­ψη: “Το σημα­ντι­κό­τε­ρο στους Ολυ­μπια­κούς Αγώ­νες δεν είναι η νίκη, αλλά η συμ­με­το­χή, όπως το σημα­ντι­κό­τε­ρο στη ζωή δεν είναι ο θρί­αμ­βος αλλά η πάλη. Το ουσιώ­δες δεν είναι να κατα­κτή­σεις, αλλά να αγω­νι­στείς καλώς”.»

[Από ομι­λία του Τζέ­σε Οου­ενς, το 1969, όταν επι­σκέ­φτη­κε την Αρχαία Ολυ­μπία. Πηγή: Ριζο­σπά­στης]

OWENS10

Ο από­γο­νος σκλά­βων Όου­ενς (ο επο­νο­μα­ζό­με­νος και «μαύ­ρο βέλος» μετά το κατόρ­θω­μά του στους Ολυ­μπια­κούς αγώ­νες) που κατά­φε­ρε ένα ηχη­ρό ράπι­σμα στη ναζι­στι­κή προ­πα­γάν­δα περί… ανω­τε­ρό­τη­τας της «Αρεί­ας φυλής», γεμά­τος από δόξα, δεν αντα­μεί­φτη­κε ποτέ οικο­νο­μι­κά για την επι­τυ­χία του. Ανα­γκά­στη­κε να κάνει πολ­λές χει­ρω­να­κτι­κές δου­λειές για να ζήσει την οικο­γέ­νειά του, ακό­μα και να συνα­γω­νι­στεί σε αγώ­νες ταχύ­τη­τας… άλλους εκπρο­σώ­πους του ζωι­κού βασι­λεί­ου, όπως άλο­γα και σκύ­λους. Ο Τζέ­σε ήταν μαύ­ρος… Πέθα­νε σε ηλι­κία 67 ετών από καρ­κί­νο των πνευμόνων.

Επι­μέ­λεια: Οικο­δό­μος

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο