Χρυσή Αυγή: Όταν «αλληλομαχαιρώνονται» οι φασίστες…

Σε… εμφύ­λιο πόλε­μο μετα­ξύ Ναζί έχει εξε­λι­χθεί η δημό­σια ανταλ­λα­γή κατη­γο­ριών μετα­ξύ κορυ­φαί­ων στε­λε­χών της Χρυ­σής Αυγής. Η αφορ­μή δώθη­κε με την πρό­σφα­τη ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­ση του βου­λευ­τή Ν.Μίχου της ναζι­στι­κής οργά­νω­σης. Πρό­κει­ται για τη δεύ­τε­ρη ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­ση βου­λευ­τή της χρυ­σαυ­γί­τι­κης συμ­μο­ρί­ας, καθώς είχε προη­γη­θεί αυτή του Δ.Κουκούτση πριν λίγους μήνες. Στη δήλω­ση ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­σης του, ο Μίχος άφη­σε σαφείς αιχ­μές για την ηγε­σία της ναζι­στι­κής οργά­νω­σης ότι «κωλυ­σιερ­γώ­ντας έδω­σε το δικαί­ω­μα στους εχθρούς ουσια­στι­κά του κινή­μα­τος να δυνα­μώ­σουν και από τη μια να αλώ­σουν τον κομ­μα­τι­κό μηχα­νι­σμό» ενώ πρό­σθε­σε πως «δόθη­κε βήμα σε τυχο­διώ­χτες, αλλοι­θω­ρί­ζο­ντες και­ρο­σκό­πους και τυχάρ­πα­στους όψι­μους εθνι­κι­στές της πλά­κας και της αρπα­χτής».

Προ­χω­ρώ­ντας ένα βήμα παρα­πέ­ρα, σε συνέ­ντευ­ξη του στην περι­θω­ρια­κή ακρο­δε­ξιά φυλ­λά­δα «Ελεύ­θε­ρη Ώρα», ο Μίχος έκα­νε λόγο για «σκου­πί­δια», «σκου­λή­κια» και «ρου­φιά­νους» που μπή­καν, όπως υπο­στή­ρι­ξε, στην οργάνωση. 

Οι κατη­γο­ρί­ες που εξα­πέ­λυ­σε ο Μίχος δεν έμει­ναν ανα­πά­ντη­τες από τη Χρυ­σή Αυγή. Σε ανα­κοί­νω­ση της στις 2 Οκτώ­βρη, η κεντρι­κή επι­τρο­πή και κοι­νο­βου­λευ­τι­κή ομά­δα της ναζι­στι­κής-εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης χαρα­κτη­ρί­ζει τον απο­χω­ρή­σα­ντα Μίχο «συκο­φά­ντη» και «υβρι­στή». Την ανα­κοί­νω­ση, εκ μέρους της οργά­νω­σης, ανέ­λα­βε να ανα­γνώ­σει ο- άλλο­τε «συνα­γω­νι­στής» του Μίχου- Ηλ. Κασιδιάρης.

“Παλιές καλές επο­χές”: Αγα­πη­μέ­νοι… Ναζί, Μίχος και Κασι­διά­ρης σε χρυ­σαυ­γί­τι­κη εκπομπή.

Με τα παρα­πά­νω να συμ­βαί­νουν στους κόλ­πους του ναζι­στι­κού μορ­φώ­μα­τος, μας δίνε­ται η ευκαι­ρία να κάνου­με ορι­σμέ­να σχόλια.

1ον: Τα «αλλη­λο­μα­χαι­ρώ­μα­τα» και οι εκα­τέρ­ρω­θεν κατη­γο­ρί­ες μετα­ξύ «πρω­το­κλασ­σά­των» χρυ­σαυ­γι­τών επι­βε­βαιώ­νουν τον πραγ­μα­τι­κό χαρα­κτή­ρα της οργά­νω­σης τους και των δεσμών που ανα­πτύσ­σο­νται μετα­ξύ των στε­λε­χών και μελών της. Πρό­κει­ται για δεσμούς μετα­ξύ ατό­μων του υπο­κό­σμου, μαφιό­ζων, μπρά­βων της νύχτας και και­ρο­σκό­πων φασι­στοει­δών που επι­χει­ρούν να παρα­στή­σουν τους «πατριώ­τες».

2ον: Δεν χρειά­ζο­νταν οι δηλώ­σεις Μίχου για να μάθει ο κόσμος ότι στην χρυ­σαυ­γί­τι­κη συμ­μο­ρία υπάρ­χουν «σκου­πί­δια», «σκου­λή­κια» και «ρου­φιά­νοι». Το γνω­ρί­ζα­με και πριν αυτό. Ωστό­σο, είναι θετι­κό το γεγο­νός ότι το επι­βε­βαιώ­νει με τα λεγό­με­να του ένας ομοϊ­δε­ά­της τους.

3ον: Όταν το πλοίο βου­λιά­ζει τα ποντί­κια φεύ­γουν πρώ­τα. Σαν ποντί­κια λοι­πόν του πολι­τι­κού «υπο­νό­μου» οι- υπό­δι­κοι για εγκλη­μα­τι­κές ενέρ­γειες- χρυ­σαυ­γί­τες αρχί­ζουν να εγκα­τα­λεί­πουν το ναζι­στι­κό σαπιο­κά­ρα­βο. Η «μαγκιά» και ο «πατριω­τι­σμός» τους είναι τόσο κάλ­πι­κοι ώστε εξα­νε­μί­ζο­νται όταν αρχί­ζουν τα δύσκο­λα και οι ευθύ­νες. Με τη δίκη της οργά­νω­σης να πλη­σιά­ζει προς το τέλος της και υπό το φόβο κατα­δι­κα­στι­κών απο­φά­σε­ων, άλλοι εγκα­τα­λεί­πουν το πλοίο και άλλοι ρίχνουν τις ευθύ­νες σε άλλους. Εις οιω­νός άρι­στος αμύ­νε­σθαι περί… πάρ­της – να τι πραγ­μα­τι­κά πρε­σβεύ­ουν τα φασι­στοει­δή της Χρυ­σής Αυγής. 

4ον: Το τέλος της χρυ­σαυ­γί­τι­κης εγκλη­μα­τι­κής συμ­μο­ρί­ας ενδε­χο­μέ­νως να επι­σπευ­θεί από το εσω­τε­ρι­κό «ξεκα­θά­ρι­σμα λογα­ρια­σμών» μετα­ξύ των αλλη­λο­σπα­ρα­ζό­με­νων Ναζί που την απαρ­τί­ζουν. Ωστό­σο, παρα­μέ­νει στο ακέ­ραιο το χρέ­ος του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος, του αντι­φα­σι­στι­κού μετώ­που, να απο­μο­νώ­σει και να τσα­κί­σει τον φασι­σμό-χρυ­σαυ­γι­τι­σμό παντού, σε κάθε γει­το­νιά, σε κάθε χώρο δου­λειάς. Όπως λέει άλλω­στε και ο ποι­η­τής «δεν θα πεθά­νει μόνος, τσά­κι­σε τον!».

Ατέ­χνως.