Δ. Κουτσούμπας για παρακολουθήσεις, ελληνοτουρκικά, σχέσεις με ΝΑΤΟ και οικονομία

Παρα­κο­λου­θή­σεις, ελλη­νο­τουρ­κι­κά, σχέ­σεις με ΝΑΤΟ και οικο­νο­μία είναι μερι­κά από όσα θίγει ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ, σε συνέ­ντευ­ξή του στην εφη­με­ρί­δα Real News.

Ξεκι­νώ­ντας από το θέμα των παρα­κο­λου­θή­σε­ων, ο Δημή­τρης Κου­τσού­μπας χαρα­κτη­ρί­ζει «αφέ­λεια» το να πιστεύ­ει κανείς ότι είναι από χέρι δια­σφα­λι­σμέ­νο το απόρ­ρη­το των συνο­μι­λιών του. Για­τί, όπως εξη­γεί, «στο όνο­μα της “εθνι­κής ασφά­λειας” και της “κατα­πο­λέ­μη­σης της τρο­μο­κρα­τί­ας” έχει δια­χρο­νι­κά δια­μορ­φω­θεί ένα σκο­τει­νό και επι­κίν­δυ­νο θεσμι­κό πλαί­σιο το οποίο βάζει στα­θε­ρά στο στό­χα­στρο τα δικαιώ­μα­τα και τις ελευ­θε­ρί­ες του λαού. Το ΚΚΕ στα­θε­ρά και δια­χρο­νι­κά κατα­ψη­φί­ζει και καταγ­γέλ­λει όλο αυτό το πλαί­σιο από νόμους, ευρω­παϊ­κούς κανο­νι­σμούς και οδη­γί­ες που δίνουν το ελεύ­θε­ρο στο κρά­τος και τις μυστι­κές υπη­ρε­σί­ες να στο­χο­ποιούν και να παρα­κο­λου­θούν τους πάντες».

Όμως, προ­σθέ­τει, «αυτό τον “βούρ­κο” δεν τον ακου­μπά­ει ούτε η κυβέρ­νη­ση, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, που τώρα τον “λού­ζε­ται”, μάλι­στα όλοι τους έβα­λαν πλά­τη στη δια­μόρ­φω­ση και δια­τή­ρη­σή του. Όσο για τις δια­δο­χι­κές καταγ­γε­λί­ες του ΚΚΕ, από το 2016 ακό­μα περι­μέ­νου­με απα­ντή­σεις από τις κυβερ­νή­σεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ παρά τα απο­δει­κτι­κά στοι­χεία που τους δώσαμε.

Σε άλλο σημείο της συνέ­ντευ­ξης, ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας του ΚΚΕ υπο­στη­ρί­ζει ότι «η ίδια η ΕΕ καθώς και όλες οι μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σεις στην Ελλά­δα έχουν περά­σει σε άλλο επί­πε­δο… χαφιε­δι­σμού καθώς στη χώρα μας αλω­νί­ζουν τέτοιοι επί­ση­μοι κι ανε­πί­ση­μοι κατα­σκο­πευ­τι­κοί μηχα­νι­σμοί κι υπη­ρε­σί­ες. Από­δει­ξη απο­τε­λεί το γεγο­νός ότι από το 2018 με από­φα­ση μάλι­στα της “αρι­στε­ρής” κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλά­δα έχει τεθεί ως “χώρα συντο­νι­στής” της Ακα­δη­μί­ας Κατα­σκό­πων της EE, στο πλαί­σιο του στρα­τιω­τι­κού επι­θε­τι­κού σχη­μα­τι­σμού δηλα­δή της PESCO. Επί­σης, στην Αθή­να εδρεύ­ει και ο “Ευρω­παϊ­κός Οργα­νι­σμός για την Κυβερ­νο­α­σφά­λεια, ένας ακό­μα κατα­σταλ­τι­κός μηχα­νι­σμός που έχει στό­χο την υπε­ρά­σπι­ση των μονο­πω­λί­ων της ΕΕ από επι­θέ­σεις αντα­γω­νι­στών της στον κυβερ­νο­χώ­ρο, αλλά και την ενί­σχυ­ση της κατα­στο­λής του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος μέσα από το “φακέ­λω­μα”, τη συλ­λο­γή και επε­ξερ­γα­σία πλη­ρο­φο­ριών, μηχα­νι­σμός βέβαια που αξιο­ποιεί την ασυ­λία και τις διευ­κο­λύν­σεις όλων των κυβερνήσεων».

Για τις κυβερ­νη­τι­κές ευθύ­νες ειδι­κό­τε­ρα, ο Δ. Κου­τσού­μπας δια­τυ­πώ­νει την άπο­ψη ότι «δεν είναι τίπο­τε άλλο παρά γελοιό­τη­τες τα περί “λάθους” και “έλλει­ψης ενη­μέ­ρω­σης” που επι­κα­λεί­ται η κυβέρ­νη­ση και προ­σω­πι­κά ο κ. Μητσο­τά­κης. Ποια κυβέρ­νη­ση, ποιος πρω­θυ­πουρ­γός, ο οποί­ος μάλι­στα έχει στην ευθύ­νη του και την ΕΥΠ, δεν γνω­ρί­ζει την ύπαρ­ξη του θεσμι­κού πλαι­σί­ου το οποίο νομι­μο­ποιεί πρα­κτι­κές παρα­κο­λού­θη­σης και διευ­κο­λύ­νει ακό­μα και τις παρά­νο­μες υπο­κλο­πές, όπως στην περί­πτω­ση του Ν. Ανδρου­λά­κη; ‘Αλλω­στε, ο ίδιος ο κ. Μητσο­τά­κης ομο­λό­γη­σε ότι “τυπι­κά” ήταν νόμι­μη η παρα­κο­λού­θη­ση και η υπο­κλο­πή! Το κρί­σι­μο ζήτη­μα, λοι­πόν, είναι η κατάρ­γη­ση αυτού του επι­κίν­δυ­νου πλαι­σί­ου, όπως ζητά­ει μόνο το ΚΚΕ, και συνο­λι­κά της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής της κυβέρ­νη­σης. Κι αυτό μπο­ρεί να το επι­βάλ­λει ο λαός με τη δρά­ση και τις πολι­τι­κές του επι­λο­γές. Πολι­τι­κές επι­λο­γές που πρέ­πει να στρέ­φο­νται ξεκά­θα­ρα ενά­ντια σε όσους ειση­γού­νται και ψηφί­ζουν αυτό το σκο­τει­νό πλαί­σιο, όπως είναι η ΕΕ και τα πολι­τι­κά κόμ­μα­τα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ».

Για τα ελλη­νο­τουρ­κι­κά, το ΚΚΕ πιστεύ­ει πως «οι δια­βε­βαιώ­σεις της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ και των άλλων κομ­μά­των της αντι­πο­λί­τευ­σης που συντάσ­σο­νται με τον ευρω­α­τλα­ντι­σμό, πως δήθεν “είμα­στε ασφα­λείς” από την τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα χάρη στις “ισχυ­ρές συμ­μα­χί­ες” της χώρας, δια­ψεύ­δο­νται καθη­με­ρι­νά. Η τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα “τρέ­φε­ται” από τη δρά­ση των ΝΑΤΟ — ΗΠΑ — ΕΕ, των μεγά­λων αντι­θέ­σε­ων τους με Κίνα και Ρωσία. Εκεί μέσα “ανθεί” το αλι­σβε­ρί­σι με την Τουρ­κία, μιας και η αστι­κή τάξη της, βρί­σκει “χώρο” για να ανα­πτύ­ξει τις διεκ­δι­κή­σεις της, όχι μόνο με τη ρητο­ρι­κή, αλλά και με τις παρα­βιά­σεις του ενα­έ­ριου χώρου και των χωρι­κών υδά­των Ελλά­δας και Κύπρου, ακό­μα και με στρα­τιω­τι­κά μέσα σε Συρία και Λιβύη, ή με διά­φο­ρα άλλα μέσα σε Μέση Ανα­το­λή, Κεντρι­κή Ασία, Μαύ­ρη Θάλασ­σα, Καύ­κα­σο κ.ά. Το ίδιο κάνει και με την εργα­λειο­ποί­η­ση του προ­σφυ­γι­κού, όπως συνέ­βη πρό­σφα­τα στον Έβρο, χωρίς να απαλ­λάσ­σει την κυβέρ­νη­ση από τις ευθύ­νες της».

Κλη­θείς να σχο­λιά­σει τον τουρ­κι­κό ανα­θε­ω­ρη­τι­σμό, ο Δ. Κου­τσού­μπας αντι­τεί­νει ότι «όταν η ΕΕ διέ­λυε την ενιαία Γιου­γκο­σλα­βία, όταν ΝΑΤΟ και ΗΠΑ την βομ­βάρ­δι­ζαν, όταν προ­χω­ρού­σαν σε στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση και ανα­τρο­πή στη Λιβύη κ.α., με τη συμ­βο­λή και της άρχου­σας τάξης της Ελλά­δας καθώς και όλων των άλλων κομ­μά­των — πλην του ΚΚΕ, δεν ήταν ανα­θε­ω­ρη­τι­κές δυνά­μεις και όλες αυτές; Όταν οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στην Ουκρα­νία στή­ρι­ζαν τις πιο αντι­δρα­στι­κές, ακό­μη και φασι­στι­κές δυνά­μεις, για να προ­ω­θή­σουν την έντα­ξη της στους σχε­δια­σμούς τους ή όταν διεύ­ρυ­ναν το ΝΑΤΟ ως τα ρωσι­κά σύνο­ρα, δε δρού­σαν ως “ανα­θε­ω­ρη­τι­κές δυνά­μεις”; Όλοι αυτοί οι ανα­θε­ω­ρη­τι­σμοί συνε­πώς, όπως και ο ανα­θε­ω­ρη­τι­σμός της Τουρ­κί­ας, δεν απο­τε­λούν εξαί­ρε­ση, αλλά τον κανό­να στον καπι­τα­λι­στι­κό κόσμο όπου η αμφι­σβή­τη­ση και ανα­τρο­πή διμε­ρών και διε­θνών συμ­φω­νιών συνο­δεύ­ε­ται με πολε­μι­κές κινή­σεις, στρα­τιω­τι­κές επεμ­βά­σεις και ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους», σύμ­φω­να με την προ­σέγ­γι­ση του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμματος.

Σε ερώ­τη­ση αν θεω­ρεί πιθα­νό ένα πυρη­νι­κό χτύ­πη­μα στην Ουκρα­νία, απα­ντά, μετα­ξύ άλλων: «Δεν μπο­ρού­με να απο­κλεί­σου­με την παρα­πέ­ρα όξυν­ση, τη γενί­κευ­ση του πολέ­μου και τη χρή­ση πυρη­νι­κών. Απ’ αυτή τη σκο­πιά αντι­πα­λεύ­ου­με την επι­κίν­δυ­νη για το λαό μας, εμπλο­κή της χώρας μας με παρα­πέ­ρα αξιο­ποί­η­ση της Σού­δας, της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης, της Λάρι­σας, του Στε­φα­νο­βί­κειου και άλλων αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κών στρα­τιω­τι­κών εγκα­τα­στά­σε­ων στην Ελλά­δα. Το ΚΚΕ “κρού­ει τον κώδω­να” του πυρη­νι­κού ολο­καυ­τώ­μα­τος, αλλά και παλεύ­ει να κλεί­σουν οι βάσεις του θανά­του, που ανοί­γουν το θανα­τη­φό­ρο πολε­μι­κό “κου­τί της Πανδώρας”».

Στα της οικο­νο­μί­ας και της καθη­με­ρι­νό­τη­τας των πολι­τών, «με επι­δό­μα­τα — ψίχου­λα που έχουν εξα­νε­μι­στεί πριν καν ανα­κοι­νω­θούν, δεν αντι­με­τω­πί­ζε­ται ο δύσκο­λος χει­μώ­νας», υπο­γραμ­μί­ζει ο γ.γ. και θέτει σει­ρά ερω­τη­μά­των: «Είναι δυνα­τόν να αντι­με­τω­πι­στεί η ακρί­βεια αν δεν στη­ρι­χτεί το εισό­δη­μα με αυξή­σεις στους μισθούς, με μειώ­σεις και πλα­φόν στις τιμές, αλλά και με κατάρ­γη­ση του ΦΠΑ στα βασι­κά είδη; Μπο­ρεί να υπάρ­ξει λύση στην ενερ­γεια­κή φτώ­χεια, αν δεν υπάρ­ξει σχέ­διο άμε­σης αξιο­ποί­η­σης όλων των εγχώ­ριων πηγών ενέρ­γειας — όπως ο λιγνί­της- κόντρα στις δεσμεύ­σεις της ΕΕ, για την “πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη” και το εμπό­ριο ρύπων; Χωρίς κατάρ­γη­ση του Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου ενέρ­γειας και όλων των συμ­βά­σε­ων που καθο­ρί­ζουν τις ρήτρες ανα­προ­σαρ­μο­γής; Χωρίς από­συρ­ση της χώρας από τις κυρώ­σεις της ΕΕ προς τη Ρωσία; Χωρίς κατάρ­γη­ση των φόρων στα καύ­σι­μα και την ηλε­κτρι­κή ενέρ­γεια κ.α; Μέτρα τα οποία προ­τεί­νει το ΚΚΕ και έχει κατα­θέ­σει σχε­τι­κές προ­τά­σεις νόμου μέσα στη Βου­λή ενώ έχει κάνει και σχε­τι­κές παρεμ­βά­σεις στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο», επισημαίνει.

Και, στο πολι­τι­κό «δια ταύ­τα», «μια καλή εξέ­λι­ξη είναι ο λαός μας να μην περι­μέ­νει, αλλά να βγει μπρο­στά στον αγώ­να με το ΚΚΕ για να διεκ­δι­κή­σει λύσεις στα επεί­γο­ντα προ­βλή­μα­τα του και να ανοί­ξει το δρό­μο για ριζι­κές αλλα­γές προς όφε­λος του. Στην κατεύ­θυν­ση αυτή μπο­ρεί να αξιο­ποι­ή­σει και τις εκλο­γές δυνα­μώ­νο­ντας το ΚΚΕ για­τί, όπως έχει απο­δει­χτεί, ό,τι κέρ­δι­σε, ό,τι εμπό­δι­σε αυτό έγι­νε με τον ανυ­πο­χώ­ρη­το αγώ­να του σε συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ κόντρα σε όλες τις αντι­λαϊ­κές κυβερ­νή­σεις, που μια ζωή θυσιά­ζουν τις δικές του ανά­γκες για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των λίγων, των μεγά­λων οικο­νο­μι­κών συμ­φε­ρό­ντων», καταλήγει.

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας