ΕΔΥΕΘ: Τιμητική βράβευση της αγωνίστριας Μάγδας Μητρογώγου (Το βιογραφικό)

Εκδήλωση της Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης Θεσσαλονίκη, 13 Γενάρη 2018

Τιμη­τι­κή βρά­βευ­ση της Μάγδας Μητρογώγου

Στην κατά­με­στη αίθου­σα του Δημαρ­χεί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε με μεγά­λη επι­τυ­χία, στις 13 του Γενά­ρη, η εκδή­λω­ση κοπής της πρω­το­χρο­νιά­τι­κης πίτ­τας της ΕΔΥΕΘ, την οποία παρα­κο­λού­θη­σαν πολ­λοί φίλοι και μέλη της Επι­τρο­πής. Η φετι­νή εκδή­λω­ση συν­δύ­α­σε την καθιε­ρω­μέ­νη κοπή της πίτας με το πολι­τι­κό μνη­μό­συ­νο του πρώ­ην Προ­έ­δρου της ΕΔΥΕΘ Μιχά­λη Σπυ­ρι­δά­κη, καθώς και με την τιμη­τι­κή βρά­βευ­ση βετε­ρά­νων αγω­νι­στών του αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού – αντι­πο­λε­μι­κού κινή­μα­τος ειρή­νης της χώρας: των Γιώρ­γου Φαρ­σα­κί­δη, Μάγδας Μητρο­γώ­γου και Λίζας Χαρταμπίλα.

Το Ατέ­χνως, αρχής γενο­μέ­νης από τον παλαί­μα­χο εικα­στι­κό κομ­μου­νι­στή Γιώρ­γο Φαρ­σα­κί­δη δημο­σιεύ­ει τις σχε­τι­κές ανα­φο­ρές στην εκδή­λω­ση για τους τρεις βετε­ρά­νους αγω­νι­στές του αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού – αντι­πο­λε­μι­κού κινή­μα­τος ειρή­νης της χώρας.

Η Ηλέ­κτρα Ραΐ­ζη, μέλος του Προ­ε­δρεί­ου της ΕΔΥΕΘ, παρου­σί­α­σε τη ζωή και δρά­ση της Μάγδας Μητρο­γώ­γου. Της Μάγδας, που στα δεκα­πέ­ντε της χρό­νια οργα­νώ­θη­κε στην ΕΠΟΝ, «που γνώ­ρι­σε αυτή και η οικο­γέ­νειά της τις διώ­ξεις και την επι­κή­ρυ­ξη των κατα­κτη­τών, αλλά και την τρο­μο­κρα­τία και τους κατα­τρεγ­μούς του μετεμ­φυ­λια­κού κρά­τους των δωσι­λό­γων, που κατα­δι­κά­σαν κι εκτέ­λε­σαν τον πατέ­ρα της το 1948. Της Μάγδας, που δε λύγι­σε ποτέ μπρο­στά στην τρο­μο­κρα­τία της Ασφά­λειας, που αφιέ­ρω­σε όλη της τη ζωή στον αγώ­να, πλάι και μέσα από τις γραμ­μές του ΚΚΕ, της Δημο­κρα­τι­κής Μέρι­μνας, του Συλ­λό­γου Εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων Θεσ­σα­λο­νί­κης από τα πέτρι­να χρό­νια ακό­μη, της ΟΓΕ και τέλος της ΕΔΥΕΘ για πολ­λές δεκα­ε­τί­ες, ως μέλος της Γραμ­μα-τεί­ας της. Της Μάγδας, που μια ζωή έδι­νε αγόγ­γυ­στα τη βοή­θεια της σε όσους την είχαν ανά­γκη, που τη λέξη «βαρέ­θη­κα» δεν την είπε, ούτε τη σκέ­φτη­κε ποτέ, ακό­μη και σήμε­ρα στα ενε­νή­ντα της»

Μάγδα η Μητρογώγου

Η Μάγδα η Μητρο­γώ­γου γεν­νή­θη­κε στο Παλιού­ρι της Χαλ­κι­δι­κής το 1928. Είναι κόρη του Αστέ­ριου Ζορ­μπά και της Ευγε­νί­ας το γένος Θεμε­λή. Τελεί­ω­σε το Δημο­τι­κό σχο­λείο στο Παλιού­ρι Χαλ­κι­δι­κής. Η κατο­χή τη βρί­σκει στο Παλιού­ρι. Ζει, με την οικο­γέ­νεια της, την απί­στευ­τη τρο­μο­κρα­τία του αστι­κού μετεμ­φυ­λια­κού κρά­τους και τα κυνη­γη­τά της εποχής.

Ο πατέ­ρας της είναι από τους πρώ­τους αγω­νι­στές που βγαί­νει στο βου­νό κυνη­γη­μέ­νος και επι­κη­ρυγ­μέ­νος από τους Γερ­μα­νούς κατα­κτη­τές και έπει­τα από τους ντό­πιους συνερ­γά­τες τους. Βασα­νί­ζε­ται φυλα­κί­ζε­ται, εξο­ρί­ζε­ται, κατα­δι­κά­ζε­ται σε θάνα­το και εκτε­λεί­ται στην Αίγι­να το 1948.

Η Μάγδα στη Χαλ­κι­δι­κή κάνει τα πρώ­τα αγω­νι­στι­κά της βήμα­τα στις γραμ­μές τις ΕΠΟΝ. Η ίδια και η οικο­γέ­νεια της τρα­βούν τον «Γολ­γο­θά» τους. Κατα­φεύ­γουν στην Θεσ­σα­λο­νί­κη και ζού­νε τις περι­πέ­τειες κυνη­γη­μέ­νων αγω­νι­στών, που δεν έσκυ­ψαν το κεφά­λι. Η Μάγδα παντρεύ­ε­ται τον αγω­νι­στή Φιλή­μω­να Κύρου. Την δεύ­τε­ρη μέρα του γάμου τους, συλ­λαμ­βά­νε­ται εξο­ρί­ζε­ται και γρή­γο­ρα τον χάνει από τα βασανιστήρια.

Αργό­τε­ρα παντρεύ­ε­ται τον αγω­νι­στή επί­σης Αρι­στεί­δη Μητρο­γώ­γου. Απο­κτούν δύο παι­διά, τον Πανα­γιώ­τη και τον Αστέ­ριο (Στέρ­γιο). Μετά από δεκα­τρία χρό­νια χάνει και τον Αρι­στεί­δη (1977) και μεγα­λώ­νει μόνη της τα δύο παι­διά. Συμ­με­τέ­χει στους αγώ­νες μέσα από την ΕΔΑ.

Η Μάγδα μπο­ρεί να μη φυλα­κί­στη­κε, να μην εξο­ρί­στη­κε, όμως πέρα­σε πάμπολ­λες φορές το κατώ­φλι της ασφά­λειας, δέχτη­κε τις πιέ­σεις του μηχα­νι­σμού του αστι­κού κρά­τους, είτε για τη δική της δρά­ση είτε για τη δρά­ση των μελών της οικο­γέ­νειας της και βγή­κε αλώ­βη­τη με το κεφά­λι ψηλά. Εκλέ­γε­ται μέλος των Δ.Σ, σε δια­φό­ρους μαζι­κούς φορείς. Ήταν από τα πιο δρα­στή­ρια μέλη της Δημο­κρα­τι­κής Μέρι­μνας Θεσ­σα­λο­νί­κης. Για πάρα πολ­λά χρό­νια μέλος του Προ­ε­δρεί­ου της ΕΔΥΕΘ και ακό­μα μαχη­τι­κό μέλος του φιλει­ρη­νι­κού κινή­μα­τος. Είναι από τα ιδρυ­τι­κά μέλη του Συλ­λό­γου των εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων από τα πέτρι­να εκεί­να χρό­νια. Εκλέ­γε­ται στο Δ.Σ. της ΟΓΕ και ιδρυ­τι­κό μέλος του ΠΑΝΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ, του πρώ­του Γυναι­κεί­ου συλ­λό­γου της Πόλης μας.

Μετά τη Χού­ντα, περ­νά­ει στις γραμ­μές του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ελλά­δας. Συμ­με­τέ­χει ακό­μη και τώρα ενερ­γά σε όλους τους κοι­νω­νι­κούς, πολι­τι­κούς και ταξι­κούς αγώ­νες, από οποιο­δή­πο­τε πόστο. Είναι μέλος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ με καθη­με­ρι­νή παρου­σία, δρά­ση και προ­σφο­ρά στο κίνη­μα. Ακού­ρα­στη μέχρι σήμε­ρα. Η Μάγδα δεν λύγι­σε ποτέ σε καμιά δυσκο­λία της ζωής και του αγώ­να και τη λέξη «βαρέ­θη­κα» δεν την είπε, ούτε τη σκέ­φτη­κε ποτέ. Έδι­νε αγόγ­γυ­στα τη βοή­θεια της σε όσους την είχαν ανά­γκη. Μάγδα σε ευχαριστούμε.