Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Η γυμναστική πρέπει να δίνει στο μαθητή τη χαρά της ζωής να τον κάνει χαρούμενο, ξένοιαστο»: Ένα…επίκαιρο άρθρο 70 χρόνια πριν!

Επι­μέ­λεια Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Δια­χρο­νι­κό ήταν το ενδια­φέ­ρον αλλά και η πολύ­πλευ­ρη παρέμ­βα­ση του ΚΚΕ στα ζητή­μα­τα της Φυσι­κής Αγω­γής και του Αθλη­τι­σμού. Πιστεύ­ο­ντας στην ευρύ­τε­ρη αξία της φυσι­κής αγω­γής και του αθλη­τι­σμού που βοη­θούν τον άνθρω­πο να εντα­χθεί στην κοι­νω­νία, να δου­λεύ­ει συλ­λο­γι­κά, να έχει στό­χους, να αντι­με­τω­πί­ζει τα προ­βλή­μα­τά του το ΚΚΕ φρό­ντι­ζε μέσω της δρά­σης του αλλά και της αρθρο­γρα­φί­ας του στον Ριζο­σπά­στη να το ανα­δει­κνύ­ει ακό­μη και στις πιο δύσκο­λες περιό­δους της ιστο­ρί­ας του. Για παρά­δειγ­μα αθλη­τι­κή στή­λη δια­τη­ρού­σε ο «Ρ» ακό­μη και στην περί­ο­δο του εμφυλίου…

Η ενα­σχό­λη­ση του ιδιαί­τε­ρα με τη Φυσι­κή Αγω­γή στην Εκπαί­δευ­ση ξεκι­νού­σε από την πάγια πεποί­θη­ση του ότι εδώ μπαί­νουν οι βάσεις όχι μόνο για τη θωρά­κι­ση της υγεί­ας, αλλά και για τη δια­μόρ­φω­ση της προ­σω­πι­κό­τη­τας του νέου ανθρώ­που. Ότι η Φυσι­κή Αγω­γή αντι­με­τω­πί­ζε­ται στο σχο­λι­κό πρό­γραμ­μα ως ένα ακό­μα μάθη­μα, ενώ δεν είναι μόνο αυτό. Είναι μια πολύ πιο σύν­θε­τη και σημα­ντι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, που με τις κατάλ­λη­λες συν­θή­κες μπο­ρεί να ανα­πτυ­χθεί και να λει­τουρ­γή­σει δημιουρ­γι­κά στο χώρο του σχο­λεί­ου. Δεν καλ­λιερ­γεί απλά κάποιες σωμα­τι­κές ικα­νό­τη­τες, αλλά συμ­βάλ­λει, όταν εφαρ­μό­ζε­ται σωστά, στην εξα­σφά­λι­ση της υγεί­ας, στη βελ­τί­ω­ση της βιο­λο­γι­κής υπο­δο­μής του ανθρώπου.Ότι ο αθλη­τι­σμός συμ­βάλ­λει ώστε ο άνθρω­πος να γίνε­ται ενερ­γη­τι­κός και δρα­στή­ριος. Η συστη­μα­τι­κή άσκη­ση, η οργα­νω­μέ­νη σωμα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα ακο­νί­ζει τη σκέ­ψη, ευνο­εί τη διά­θε­ση και τη βούληση.

Έτσι στο πλαί­σιο αυτό παρου­σιά­ζου­με ένα  σχε­τι­κό άρθρο που γρά­φτη­κε 70 χρό­νια πριν (27/5/1947) για  τα ζητή­μα­τα της Φυσι­κής Αγω­γής στην εκπαί­δευ­ση – σε συν­θή­κες όπου στη χώρα μας είχε ξεκι­νή­σει ο εμφύ­λιος και οι διώ­ξεις των αγω­νι­στών ήταν στην «ημε­ρή­σια διά­τα­ξη»- και που ανα­δει­κνύ­ει ορι­σμέ­να και για σήμε­ρα επί­και­ρα ζητήματα.

 «Οι επι­δεί­ξεις της Εθνι­κής Ακα­δη­μί­ας Σωμα­τι­κής Αγω­γής και οι ΙΕ’ Σχο­λι­κοί Αγώ­νες της Κυρια­κής μας δίνουν την ευκαι­ρία να πού­με μερι­κά λόγια για τη Σωμα­τι­κή Αγω­γή στον τόπο μας.

Όπως είναι γνω­στό σήμε­ρα στα ελλη­νι­κά σχο­λεία η γυμνα­στι­κή εξα­κο­λου­θεί να διδά­σκε­ται  όπως διδά­σκο­νταν εδώ και 30 χρό­νια. Όπως την εισή­γα­γε δηλα­δή ο Χρυ­σά­φης από τη Σου­η­δία. Στο μετα­ξύ όμως έχει γίνει σωστή επα­νά­στα­ση στον τομέα της Σωμα­τι­κής Αγω­γής. Γι’ αυτό όταν μιλά­με για Σωμα­τι­κή Αγω­γή έχου­με μια καθα­ρά αθλη­τι­κή αγω­γή χρειά­ζε­ται μήπως να τονι­σθεί ότι από τα σχο­λι­κά προ­γράμ­μα­τα των χωρών όλου του  κόσμου οι στεί­ρες , ανια­ρές και σπα­σμω­δι­κές κινή­σεις της λεγό­με­νης «σου­η­δι­κής γυμνα­στι­κής» έχουν εξα­φα­νι­στεί; Ότι και σ’αυτή τη Σου­η­δία ακό­μη που είναι η πατρί­δα του Λίγα του πατέ­ρα της «σου­η­δι­κής γυμνα­στι­κής» οι ελεύ­θε­ρες και αρμο­νι­κές κινή­σεις έρχο­νται σαν συμπλή­ρω­μα του όλου αθλη­τι­κού προγράμματος.

Στον τόπο μας ‚δυστυ­χώς το υπουρ­γείο Παι­δεί­ας είναι σου­η­δι­κό­τε­ρο και από τους Σου­η­δούς και εξα­κο­λου­θεί να εφαρ­μό­ζει το ανα­χρο­νι­στι­κό του πρόγραμμα.

Η μέθο­δες που εφαρ­μό­ζε­ται σήμε­ρα δεν είναι μόνο ξεπε­ρα­σμέ­νη. Είναι αντι­παι­δα­γω­γι­κή και έρχε­ται σε αντί­θε­ση με την ψυχο­σύν­θε­ση και την ιδιο­συ­γκρα­σία του ελλη­νό­που­λου. Γι’αυτό το λόγο η γυμνα­στι­κή σήμε­ρα είναι το πιο άχα­ρο μάθη­μα για τους Έλλη­νες μαθη­τές και μαθήτριες.

Η γυμνα­στι­κή πρέ­πει να δίνει στο μαθη­τή τη χαρά της ζωής να τον κάνει χαρού­με­νο, ξένοια­στο. Οι ελεύ­θε­ρες ασκή­σεις είναι εκεί­νες που ται­ριά­ζουν στην ανή­συ­χη ιδιο­συ­γκρα­σία του. Τα αθλη­τι­κά παι­χνί­δια θα του δώσουν χαρά. Στην άμιλ­λα του στί­βου και στο κολύ­μπι θα ξεσπά­σει το περίσ­σευ­μα της ενερ­γη­τι­κό­τη­τάς του. Και το απο­τέ­λε­σμα θα είναι όχι μόνο να βελ­τιω­θεί η στάθ­μη της υγεί­ας της ελλη­νι­κής νεο­λαί­ας. Αλλά και ανέ­βει και το επί­πε­δο του αγω­νι­στι­κού μας αθλητισμού. 

Στον τόπο μας οι συν­θή­κες για το συγ­χρο­νι­σμό της Σωμα­τι­κής μας Αγω­γής έχουν ωρι­μά­σει προ πολ­λού.  Όλος ο φίλα­θλος κόσμος είναι υπέρ της εφαρ­μο­γής μιας καθα­ρά Αθλη­τι­κής Αγω­γής στο ελλη­νι­κό σχο­λείο. Στην Εθνι­κή Ακα­δη­μία Σωμα­τι­κής Αγω­γής άρχι­σε κιό­λας να εφαρ­μό­ζε­ται- όσο οι  συν­θή­κες το επι­τρέ­πουν-ένα κάπως προ­ο­δευ­τι­κό πρό­γραμ­μα. Ακό­μα πολ­λοί γυμνα­στές θα ήθε­λαν να συγ­χρο­νί­σουν το πρό­γραμ­μά τους. Το υπουρ­γείο  Παι­δεί­ας όμως εξα­κο­λου­θεί να απο­τε­λεί φραγ­μό για κάθε τι το προ­ο­δευ­τι­κό στον τομέα της Σωμα­τι­κής Αγω­γής. Και όμως ο υπουρ­γός Παι­δεί­ας κ. Παπα­δή­μος είναι μέλος της Ολυ­μπια­κής Επι­τρο­πής και αυτο­α­πο­κα­λεί­ται φίλαθλος.

Αλλά ποιο ζήτη­μα λύε­ται σήμε­ρα σύμ­φω­να με τις συγ­χρο­νι­σμέ­νες επι­στη­μο­νι­κές και προ­ο­δευ­τι­κές αντι­λή­ψεις για να λυθεί και το ζήτη­μα της Σωμα­τι­κής Αγω­γής; Και μένει κι’ αυτό να βρει τη λύση του όταν φυσή­ξει και στη χώρα μας η πνοή της δημο­κρα­τι­κής ανα­δη­μιουρ­γί­ας. Τ.  Μιχαηλίδης».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο