Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Η εξόντωση του εβραϊκού πληθυσμού της Ελλάδας από τους ναζί (Και αναλυτικός πίνακας)

Σαν σήμε­ρα 7 Σεπτεμ­βρί­ου 1943 ο Γερ­μα­νός στρα­τιω­τι­κός διοι­κη­τής Στρό­οπ, κηρύσ­σει με δια­τα­γή του ‑και επί­ση­μα πια- το διωγ­μό των Εβραί­ων στην Ελλά­δα. Μέχρι το τέλος του πολέ­μου, από το σύνο­λο 77.000 Εβραί­ων στην Ελλά­δα, πιά­στη­καν 68.000, θανα­τώ­θη­καν 66.000 και επέ­ζη­σαν περί τα 2.000 άτο­μα. Οι περισ­σό­τε­ροι σώθη­καν από το ΕΑΜ που κοι­νη­το­ποί­η­σε τις οργα­νώ­σεις του και φυγά­δευ­σε πολ­λούς Εβραί­ους στις ελεύ­θε­ρες περιοχές.

Με την ευκαι­ρία αυτής της θλι­βε­ρής επε­τεί­ου ανασ­δη­μο­σιεύ­ου­με από το κεί­με­νο της ελλη­νι­κής αντι­προ­σω­πεί­ας στη Διε­θνή Διά­σκε­ψη για την Ιστο­ρία της Αντί­στα­σης (Βαρ­σο­βία 15–19/4/1962), το από­σπα­σμα που ανα­φέ­ρε­ται στην εξό­ντω­ση του εβραϊ­κού πλη­θυ­σμού της Ελλά­δας από τους ναζί και ένα πίνα­κα που δεί­χνει τον εβραϊ­κό πλη­θυ­σμό της Ελλά­δας κατά κοι­νό­τη­τες προ και μετά των χιτλε­ρι­κών διωγ­μών (1943 — 1944).

 

***

Η εξόντωση του εβραϊκού πληθυσμού της Ελλάδας από τους ναζί

Στην αρχή οι χιτλε­ρι­κοί δεν έδει­ξαν εχθρι­κές δια­θέ­σεις απέ­να­ντι στους ισραη­λί­τες. Ο κουί­σλιγκ Τσο­λά­κο­γλου με δηλώ­σεις του στον Τύπο δια­κή­ρυ­ξε ότι οι ισραη­λί­τες δε δια­τρέ­χουν κανέ­να απο­λύ­τως κίν­δυ­νο και ότι εις την Ελλά­δα δεν υφί­στα­ται εβραϊ­κό ζήτημα.

Μα οι χιτλε­ρι­κοί δεν άργη­σαν να βγά­λουν τη μάσκα του αδιά­φο­ρου και να δεί­ξουν το πραγ­μα­τι­κό τους πρό­σω­πο. Να αρχί­σουν δηλα­δή την επί­θε­ση κατά του εβραϊ­κού στοι­χεί­ου της χώρας.

Την επί­θε­σή τους αυτή την άρχι­σαν με έντο­νη αντι­ση­μι­τι­κή προ­πα­γάν­δα από τις στή­λες του υπο­τα­κτι­κού τους Τύπου. Σε συνέ­χεια, επι­κα­λού­με­νοι διά­φο­ρα προ­σχή­μα­τα, άρχι­σαν κατα­σχέ­σεις περιου­σιών και διώ­ξεις και φυλα­κί­σεις ισραη­λι­τών σ’ όλη τη χώρα, και ιδιαί­τε­ρα στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, όπου υπήρ­χε η πιο πολυ­πλη­θής και συμπα­γής ισραη­λί­τι­κη κοινότητα.

Στις 11 Ιού­λη 1942 οι γερ­μα­νι­κές αρχές της Θεσ­σα­λο­νί­κης κάλε­σαν όλο τον αρσε­νι­κό εβραϊ­κό πλη­θυ­σμό της πόλης ηλι­κί­ας από 18 μέχρι 45 χρό­νων να συγκε­ντρω­θεί στην πλα­τεία Ελευ­θε­ρί­ας, για να εγγρα­φεί στους κατα­λό­γους και να εφο­δια­στεί με ατο­μι­κά δελ­τία εργα­σί­ας. Παρου­σιά­στη­καν τότε 9 χιλιά­δες Εβραίοι.

Όσοι πήραν ατο­μι­κά δελ­τία εργα­σί­ας στάλ­θη­καν αμέ­σως σε κατα­να­γκα­στι­κά έργα κοντά στα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα, όπου υπέ­φε­ραν τα πάνδεινα.

Όταν οι ισραη­λί­τες αυτοί από τα κατα­να­γκα­στι­κά έργα, τον υπο­σι­τι­σμό και τα βασα­νι­στή­ρια έγι­ναν ανί­κα­νοι για κάθε εργα­σία, τότε η γερ­μα­νι­κή διοί­κη­ση πρό­τει­νε στην εβραϊ­κή κοι­νό­τη­τα της Θεσ­σα­λο­νί­κης, να της δώσει 2,5 δισε­κα­τομ­μύ­ρια δραχ­μές ή 100 χιλιά­δες δολά­ρια, για να τους απαλ­λά­ξει από τα έργα. Η κοι­νό­τη­τα δέχτη­κε. Με ερά­νους και εισφο­ρές συγκέ­ντρω­σε το μεγά­λο αυτό ποσό και απάλ­λα­ξε τα μέλη της από τα φοβε­ρά καταναγκαστικά.

Ως εδώ έτσι πήγαι­ναν τα πράγ­μα­τα για τους Εβραί­ους, μα η πραγ­μα­τι­κή τρα­γω­δία τους αρχί­ζει στις 23 Φλε­βά­ρη 1943 με την εγκα­τά­στα­ση στη Θεσ­σα­λο­νί­κη της Ειδι­κής Επι­τρο­πής Ρόζεμπεργκ.

thessaloniki3

Η επι­τρο­πή αυτή κατέ­γρα­ψε αμέ­σως όλους τους ισραη­λί­τες, τους υπο­χρέ­ω­σε να φορούν τον κίτρι­νο αστέ­ρα και σε συνέ­χεια τους απα­γό­ρε­ψε να κυκλο­φο­ρούν στο κέντρο της Θεσ­σα­λο­νί­κης, όπου πολ­λοί Εβραί­οι είχαν εμπο­ρι­κά κατα­στή­μα­τα. Με το μέτρο αυτό οι Γερ­μα­νοί βρέ­θη­καν κύριοι των εβραϊ­κών καταστημάτων.

thessaloniki1

Έπει­τα η Επι­τρο­πή Ρόζε­μπεργκ οργά­νω­σε κοντά στο σιδη­ρο­δρο­μι­κό σταθ­μό της Θεσ­σα­λο­νί­κης το «Στρα­τό­πε­δο συγκε­ντρώ­σε­ως Βαρό­νου Χιρς – Γκέ­το», συγκέ­ντρω­σε εκεί με τη βία όλους τους Εβραί­ους και από τις 15 Μάρ­τη άρχι­σε να τους στέλ­νει σιδη­ρο­δρο­μι­κά στην Πολωνία.

Οι απο­στο­λές συνε­χί­στη­καν ως τις 10 Αυγού­στου του 1944. Με κάθε απο­στο­λή στέλ­νο­νταν περί τους 2.500 Εβραί­οι, στοι­βαγ­μέ­νοι ασφυ­χτι­κά σε βαγό­νια που προ­ο­ρί­ζο­νταν για τη μετα­φο­ρά κτη­νών, με ελά­χι­στη τρο­φή και χωρίς νερό. Στην Πολω­νία, στο στρα­τό­πε­δο Άου­σβιτς, γινό­τα­νε η δια­λο­γή: τους γερούς τους στέλ­να­νε στα κατα­να­γκα­στι­κά έργα, τους άλλους τους καί­γα­νε στα κρεματόρια.

Αππό τι ς55.000 Εβραί­ους της Θεσ­σα­λο­νί­κης στάλ­θη­καν στα στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης των χιτλε­ρι­κών 47.061. Από δε το σύνο­λο του εβραϊ­κού πλη­θυ­σμού της Ελλά­δας, που ανερ­χό­τα­νε στις 77.000 άτο­μα, πιά­στη­καν 68.000, θανα­τώ­θη­καν 66.000 και επέ­ζη­σαν περί τα 2.000 άτο­μα. Κι όσοι σώθη­καν, ανά­με­σα σε αυτούς κι ο αρχι­ρα­βί­νος, σώθη­καν χάρη στο ΕΑΜ που κατέ­βα­λε για τη σωτη­ρία τους σοβα­ρές προ­σπά­θειες. Τέλος, η ζημιά που προ­ήλ­θε από τη διαρ­πα­γή της εβραϊ­κής περιου­σί­ας υπο­λο­γί­ζε­ται σε 18.000.000 χρυ­σές λίρες Αγγλίας.

Αυτή την τύχη επι­φύ­λα­ξαν στο φιλερ­γα­τι­κό εβραϊ­κό πλη­θυ­σμό της Ελλά­δας οι χιτλερικοί.

olokautoma evraion

 

eam evraioi

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο