Μεγαλύτερες ποινές για τους ναζί ζητά ο Εισαγγελέας Εφετών

Μεγα­λύ­τε­ρες ποι­νές θεω­ρεί πως θα έπρε­πε να επι­βλη­θούν σε συγκε­κρι­μέ­νους κατη­γο­ρού­με­νους στην υπό­θε­ση της Χρυ­σής Αυγής ο αρμό­διος Εισαγ­γε­λέ­ας με έφε­ση που άσκη­σε κατά της από­φα­σης του Τρι­με­λούς Εφετείου.

Η εισαγ­γε­λι­κή έφε­ση αφο­ρά στις ποι­νές που επι­βλή­θη­καν στους κατα­δι­κα­σθέ­ντες ως διευ­θύ­νο­ντες την εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση της Χρυ­σής Αυγής καθώς και σε εκεί­νους που κατα­δι­κά­στη­καν για την από­πει­ρα ανθρω­πο­κτο­νί­ας κατά του Αυγύ­πτιου αλιερ­γά­τη Αμπου­σίντ Εμπάρακ.

Την έφε­ση άσκη­σε ο εισαγ­γε­λέ­ας εφε­τών Στέ­λιος Κωστα­ρέλ­λος που ήταν και ο ανα­πλη­ρω­τής εισαγ­γε­λέ­ας στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής.

Ο εισαγ­γε­λι­κός λει­τουρ­γός θεω­ρεί ότι το δικα­στή­ριο έπρε­πε να επι­βάλ­λει μεγα­λύ­τε­ρες ποι­νές για τις συγκε­κρι­μέ­νες κατηγορίες.

Όσον αφο­ρά τους κατα­δι­κα­σθέ­ντες ως διευ­θύ­νο­ντες την εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση (δηλα­δή τους Νίκο Μιχα­λο­λιά­κο, Ηλία Κασι­διά­ρη, Χρή­στο Παπ­πά, Ιωάν­νη Λαγό, Γιώρ­γο Γερ­με­νή, Ηλία Πανα­γιώ­τα­ρο και Αρτέ­μη Ματ­θαιό­που­λο), ο εισαγ­γε­λέ­ας σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρί­ες, ανα­φέ­ρει μετα­ξύ άλλων, στην έφε­ση ότι: «Οι κατα­δι­κα­σθέ­ντες ασκού­σαν πλή­ρη κυριαρ­χία πάνω σε όλα τα εγκλη­μα­τι­κά γεγο­νό­τα (ανθρω­πο­κτο­νία Φύσ­σα, επί­θε­ση κατά Αιγυ­πτί­ων αλιερ­γα­τών κλπ), αφού είχαν συγκρο­τή­σει έναν πλή­ρη, αυτο­μα­το­ποι­η­μέ­νο μηχα­νι­σμό, με δομή και ιεραρ­χία, ώστε οι επι­διώ­ξεις της ηγε­σί­ας να δια­βι­βά­ζο­νται και να εκτε­λού­νται αμέ­σως από κατώ­τε­ρα όργα­να. Οι κατα­δι­κα­σθέ­ντες δεν χρεια­ζό­ταν να γνω­ρί­ζουν τον “εκτε­λε­στή” ούτε να δώσουν ρητά την εντο­λή αφού τα εκτε­λε­στι­κά όργα­να ήταν αντικαταστά».

Για την από­πει­ρα ανθρω­πο­κτο­νί­ας κατά του Αιγύ­πτιου αλιερ­γά­τη ο κ. Κωστα­ρελ­λος ανα­φέ­ρει ότι το δικα­στή­ριο δεν στάθ­μι­σε ορθά το βαθ­μό εγκλη­μα­τι­κής διά­θε­σης των δρα­στών αφού: α) τα αίτια που τους ώθη­σαν στην εκτέ­λε­ση του εγκλή­μα­τος για το οποίο κατα­δι­κά­στη­καν ήταν ταπει­νά, υπο­ταγ­μέ­νοι από­λυ­τα στην βού­λη­ση των διευ­θυ­ντών της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης της Χρυ­σής Αυγής, β) προ­έ­βη­σαν στην πρά­ξη χωρίς την παρα­μι­κρή αφορ­μή και γ) ο σκο­πός τους ήταν ανθρω­πο­κτό­νος στο πλαί­σιο της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης. Μάλι­στα σημειώ­νε­ται ότι η επί­θε­ση είχε προ­α­ναγ­γελ­θεί δημό­σια από τον Ιωάν­νη Λαγό.

Μετά την έφε­ση που ασκή­θη­κε από τον εισαγ­γε­λέα για τους συγκε­κρι­μέ­νους κατα­δι­κα­σθέ­ντες το δευ­τε­ρο­βάθ­μιο δικα­στή­ριο δεν δεσμεύ­ε­ται από το άρθρο 470 του ΚΠΔ που προ­βλέ­πει ότι το Εφε­τείο δεν μπο­ρεί να επι­βά­λει μεγα­λύ­τε­ρη ποι­νή σε έναν κατη­γο­ρού­με­νο από αυτήν που επέ­βαλ­λε το πρω­τό­δι­κο δικα­στή­ριο. Συνε­πώς στην περί­πτω­ση της διεύ­θυν­σης εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης οι ποι­νή των 13 ετών μπο­ρεί να φτά­σει και τα 15 χρό­νια όπως και στην από­πει­ρα ανθρωποκτονίας.

Ο εισαγ­γε­λέ­ας δεν άσκη­σε έφε­ση όσον αφο­ρά στους κατα­δι­κα­σθέ­ντες ως συνερ­γούς στην ανθρω­πο­κτο­νία Φύσ­σα, ούτε για όσους κατα­δι­κά­στη­καν για έντα­ξη σε εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση ενώ δεν έκα­νε απο­δε­κτό το αίτη­μα των συν­δι­κα­λι­στών του ΠΑΜΕ για μετα­τρο­πή της κατη­γο­ρί­ας από επι­κίν­δυ­νη σωμα­τι­κή βλά­βη σε από­πει­ρα ανθρωποκτονίας.