Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ορκωμοσία Τζο Μπάιντεν: Αλλάζει ο Μανωλιός και βάζει τα ρούχα του αλλιώς…

Σκυ­τά­λη στην κυβερ­νη­τι­κή δια­χεί­ρι­ση δίνε­ται σήμε­ρα στην Ουά­σινγ­κτον με την ορκω­μο­σία του Τζο Μπάι­ντεν και ήδη αστι­κά επι­τε­λεία στην Ελλά­δα και το εξω­τε­ρι­κό επι­χει­ρούν να σπεί­ρουν την αισιο­δο­ξία για τον δήθεν «νέο αέρα» της «λογι­κής» και της «συναί­νε­σης» που, όπως λένε, φέρ­νει ο νέος Πρό­ε­δρος των ΗΠΑ.

Ωστό­σο, όπως έχει δεί­ξει η ιστο­ρία, τίπο­τα το ουσια­στι­κό δεν πρό­κει­ται να αλλά­ξει με την αλλα­γή προ­σώ­πων στο Λευ­κό Οίκο. Δημο­κρα­τι­κοί και Ρεπου­μπλι­κά­νοι κινού­νται παρα­δο­σια­κά στην ίδια φιλο­μο­νο­πω­λια­κή αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή με στό­χο την εξυ­πη­ρέ­τη­ση, κάθε φορά, τμη­μά­των του κεφα­λαί­ου. Δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις στο μείγ­μα της οικο­νο­μι­κής δια­χεί­ρι­σης ενδέ­χε­ται να υπάρ­ξουν, προ­κει­μέ­νου να αντι­με­τω­πι­στεί η βαθιά καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση που επι­τα­χύν­θη­κε από την παν­δη­μία, αλλά και στον έντο­νο αντα­γω­νι­σμό των ΗΠΑ με την Κίνα και την Ρωσία για την πρω­το­κα­θε­δρία στο διε­θνές ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστημα.

Σύμ­φω­να με Αμε­ρι­κα­νούς ανα­λυ­τές η διοί­κη­ση Μπάι­ντεν-Χάρις ενδε­χο­μέ­νως να ανα­τρέ­ψει ορι­σμέ­νες απο­φά­σεις της προ­ε­δρί­ας Τραμπ, όπως την επα­να­φο­ρά των ΗΠΑ στη συμ­φω­νία του Παρι­σιού για την Κλι­μα­τι­κή Αλλα­γή αλλά και σε ζητή­μα­τα μετα­νά­στευ­σης με γνώ­μο­να τις απαι­τή­σεις του Αμε­ρι­κα­νι­κού κεφα­λαί­ου για φθη­νό εργα­τι­κό δυνα­μι­κό. Η τελευ­ταία αυτή από­φα­ση θα οδη­γή­σει στη νομι­μο­ποί­η­ση περί­που 11 εκα­τομ­μυ­ρί­ων μετα­να­στών που ζουν και εργά­ζο­νται στις ΗΠΑ.

Καμία αισιο­δο­ξία δεν δικαιο­λο­γεί­ται εξαι­τί­ας της αλλα­γής σκυ­τά­λης στον προ­ε­δρι­κό θώκο των ΗΠΑ. Αυτό άλλω­στε έχει δεί­ξει και η ιστο­ρία της εναλ­λα­γής των προ­έ­δρων εδώ και πολ­λές δεκα­ε­τί­ες, αλλα με πιο πρό­σφα­το παρά­δειγ­μα αυτό του Μπα­ράκ Ομπά­μα που παρου­σιά­ζο­νταν — ειδι­κά από την εγχώ­ρια σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία του ΣΥΡΙΖΑ — ως «ελπί­δα» που γεν­νού­σε «προσ­δο­κί­ες» για στα­μά­τη­μα των πολέ­μων και οικο­νο­μι­κή ανά­καμ­ψη υπέρ των λαϊ­κών στρωμάτων.

Ο Τζο Μπάι­ντεν μπο­ρεί να είναι δια­φο­ρε­τι­κός από τον λαϊ­κι­στή και ακρο­δε­ξιό Τραμπ, έχει όμως ο ίδιος πλού­σια ιστο­ρία πίσω του ως έμπει­ρος γερου­σια­στής που στή­ρι­ξε και προ­ώ­θη­σε ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια των ΗΠΑ όπως, για παρά­δειγ­μα, το 1999 στη Γιου­γκο­σλα­βία, όντας ένας εκ των πιο ένθερ­μων οπα­δών της βάρ­βα­ρης ΝΑΤΟι­κής επί­θε­σης, αλλά και αργό­τε­ρα, το 2002 ψηφί­ζο­ντας υπέρ της επέμ­βα­σης στο Ιράκ.

Το μόνο σίγου­ρο είναι ότι οι ενδο­α­στι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις θα συνε­χι­στούν και ο μεγά­λος χαμέ­νος θα είναι ο ίδιος ο Αμε­ρι­κα­νι­κός λαός. Ο οποί­ος θα συνε­χί­σει να ζει εγκλω­βι­σμέ­νος στο σάπιο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα, το σύστη­μα της φτώ­χειας, της ανερ­γί­ας, του ρατσι­σμού, της βίας, των πολέ­μων και της τρο­μο­κρα­τί­ας. Αυτό το σύστη­μα δεν καλω­πί­ζε­ται και δεν αλλά­ζει, όποια μάσκα κι’ αν φορέ­σει ο δια­χει­ρι­στής του.

Τζο Μπάι­ντεν: Ποιός είναι ο νέος πρό­ε­δρος των ΗΠΑ

Τζο Μπάι­ντεν: «Εγώ πίε­σα τον Κλί­ντον να βομ­βαρ­δί­σει την Σερβία»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο