Με μία αυτοκτονία κάθε 40 δευτερόλεπτα. Σε όλο τον κόσμο περισσότεροι από 800.000 θάνατοι οφείλονται σε αυτοκτονίες, γεγονός που τοποθετεί την αυτοκτονία μεταξύ των 20 κορυφαίων αιτιών θανάτου, για ανθρώπους όλων των ηλικιών. Μάλιστα για τους νέους ηλικίας 15–29 ετών, η αυτοκτονία ήταν δεύτερη αιτία θανάτου το 2016.
Για κάθε αυτοκτονία, 25 άτομα κάνουν μια απόπειρα αυτοκτονίας και πολλοί περισσότεροι έχουν σοβαρές σκέψεις αυτοκτονίας.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 2016, ο παγκόσμιος μέσος όρος θνησιμότητας από αυτοκτονίες ανά 100.000 κατοίκους ήταν 10,6. Ανά περιοχή κάλυψης του Οργανισμού, η Αφρική είχε μέσο όρο 7,4, η Αμερική (Βόρεια & Νότια) 9,8, η νοτιανατολική Ασία 13,2, η Ευρώπη 15,4, η ανατολική Μεσόγειος 3,9 και ο δυτικός Ειρηνικός 10,2.
Στην Ευρώπη και ειδικότερα στο βόρειο τμήμα της, βρίσκονται οι χώρες με τον μεγαλύτερο μέσο όρο θνησιμότητας από αυτοκτονίες παγκοσμίως: Λιθουανία 31,9, Ρωσική Ομοσπονδία 31, Λευκορωσία 26,2. Η Ελλάδα με 5 αυτοκτονίες ανά 100.000 κατοίκους ήταν στην καλύτερη θέση της Ευρώπης, με την Κύπρο στο 5,3, τη Μάλτα στο 7,5, την ΠΓΔΜ στο 7,9 την Ιταλία στο 8,2 και την Ισπανία στο 8,7.
Η Αντίγκουα & Μπαρμπούντα στην Καραϊβική κατέχει τον χαμηλότερο αριθμό θνησιμότητας από αυτοκτονίες στον κόσμο με 0,5 ανά 100.000 κατοίκους. Ακολουθούν τα Μπαρμπέιντος με 0,8, οι Μπαχάμες και η Γρανάδα με 1,7.
Πέραν των ψυχολογικών και γενετικών αιτίων, οι βαθύτερες αιτίες του τραγικού αυτού φαινομένου είναι κοινωνικές. Τα βαθύτερα αίτια έχουν, πρώτα και κύρια, κοινωνικό περιεχόμενο. Εχουν να κάνουν με τις συνεχώς και περισσότερο απάνθρωπες συνθήκες ζωής και εργασίας στη σύγχρονη καπιταλιστική πραγματικότητα, τα εντεινόμενα φαινόμενα αποξένωσης και αλλοτρίωσης, τη ζούγκλα της αγοράς, που θέλει να βάλει παντού τη σφραγίδα της, τις διευρυνόμενες συνεχώς κοινωνικές ανισότητες, την καθημερινή και μαζική πλέον ανασφάλεια και αβεβαιότητα, κλπ., κλπ.
Και, βέβαια, οι αιτίες αυτές δεν αντιμετωπίζονται ουσιαστικά και ριζικά με τα όποια μέτρα — ασπιρίνες πάρουν οι κυβερνήσεις. Ερχονται να αποδείξουν όμως, και, μάλιστα, με δραματικό τρόπο, ότι ο καπιταλισμός σκοτώνει με πολλούς τρόπους.