Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Προς τι ο αντικομμουνισμός;

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Η ΦΩΤΟ είναι από χτε­σι­νό ολο­σέ­λι­δο δημο­σί­ευ­μα των ΝΕΩΝ (6/8) με αφορ­μή την υπό­θε­ση των υπο­κλο­πών. Δεν θα ασχο­λη­θού­με με το περιε­χό­με­νο του άρθρου αλλά με την ΦΩΤΟ που το συνοδεύει.

Θα περί­με­νε κανείς ότι, π.χ θα υπήρ­χαν ΦΩΤΟ των παραι­τη­θέ­ντων ή του κυρί­ου πρωθυπουργού.

Όμως αντί γι’ αυτό, υπάρ­χει μεγά­λου μέγε­θος ΦΩΤΟ από τη γνω­στή ται­νία «Οι ζωές των άλλων» που ανα­φέ­ρε­ται στις “παρα­κο­λου­θή­σεις των πολι­τών από τη ΣΤΑΖΙ” στην Λαο­κρα­τι­κή Δημο­κρα­τία της Γερμανίας.

Προ­φα­νώς η ΦΩΤΟ δεν μπή­κε τυχαία και αυτό αφο­ρά ιδιαί­τε­ρα όσους «ξεφυλ­λί­ζουν» τις εφημερίδες.

Αφε­νός προ­κει­μέ­νου να βγει από το «κάδρο» η κυβέρ­νη­ση και οι ευθύ­νες της.

Αφε­τέ­ρου να εμφα­νι­στεί ως κάτι «συνη­θι­σμέ­νο» που συνέ­βαι­νε κι αλλού στον κόσμο και ιδιαί­τε­ρα την «κακιά και ολο­κλη­ρω­τι­κή» τότε Γερ­μα­νι­κή Λαο­κρα­τι­κή Δημοκρατία.

Οι παρα­κο­λου­θή­σεις που απο­κα­λύ­φτη­καν απλά επι­βε­βαιώ­νουν ότι η αστι­κή μας δημο­κρα­τία δεν έχει θωρα­κί­σει (το αντί­θε­το συμ­βαί­νει στην πρά­ξη) τους πολί­τες από την τήρη­ση ακό­μη και βασι­κών αστι­κο­δη­μο­κρα­τι­κών ελευ­θε­ριών. Οπό­τε η προ­σφυ­γή στον αντι­κομ­μου­νι­σμό είναι ένα «ασφα­λές κατα­φύ­γιο» στους υπο­στη­ρι­κτές της «νομι­μό­τη­τας» των παρα­κο­λου­θή­σε­ων για λόγους «εθνι­κού συμφέροντος».

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο