Επιμέλεια κειμένου, φωτογραφίες: Στέλιος Κανάκης //
Μια μεγάλη συναυλία όπου το ΚΚΕ τίμησε τον Θάνο Μικρούτσικο κι ο συνθέτης τίμησε το ΚΚΕ.
Ακούστηκαν τραγούδια που μας εμψυχώνουν, τραγούδια που μας συντροφεύουν στις συγκεντρώσεις, τις πορείες και τα Φεστιβάλ. Αλλά και τραγούδια που γεμίζουν τις πιο προσωπικές μας στιγμές. Τραγούδια που τα γνώρισαν, τα γνωρίζουν και τα τραγουδούν γενιές που μεγάλωσαν και μεγαλώνουν μαζί τους.
Με τον Θάνο. Μικρούτσικο, τους μουσικούς, την Ρίτα Αντωνοπούλου, τον Κώστα Θωμαΐδη, τον Μίλτο Πασχαλίδη και τους χιλιάδες που τους παρακολούθησαν
Μαζί κι ο Ρίτσος, ο Μπρεχτ, ο Μαγιακόφσκι, ο Μπίρμαν ο Φώντας Λάδης, ο Άλκης Αλκαίος με τους στίχους τους. Αλλά κι ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Χειμωνάς, ο Λόρκα, ο Ρεμπώ τους οποίους έχει μελοποιήσει ο Θάνος Μικρούτσικος.
«…Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
Λες πως είναι τέχνη να κυβερνάς το λαό
Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού…»
«…Μιλάνε για νίκες που το μέλλον θα φέρει
(Άννα μην κλαις)
Εμένα δε με βάζουν στο χέρι…»
«Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί…»
«…Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
πώς σ’ έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
και γω μέσ’ στην ομίχλη και τη μπόρα
κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός…»
«…Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον..».
«Μεις, με τη δόξα, θα λογαριαστούμε αλλιώς
δικιά μας δα κι αυτή έχει λάχει
ας γίνει για όλους μας ένα μνημείο κοινό
ο σοσιαλισμός
που εδραιώσαμε στη μάχη…»
«…Όταν θα παρουσιαστώ
στου φωτεινού σας
μέλλοντος
την κεντρική επιτροπή
θα’ ρθω, πάνω απ’ τη συμμορία της ποίησης
των πλεονεχτών και σαλταδόρων,
σείων
σα μπολσεβίκικη ταυτότητα
κομματική,
τους εκατό τόμους μαζί
όλως μου των
κομματικών βιβλίων».
«Το μέλλον δε θα ρθεί
από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο
αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς
από τα βράγχια κομσομόλε άρπαξέ το
απ’ την ουρά του πιονιέροι κι εσείς…»
«…Να μη ξεχάσουμε και το μνημείο του Ντικ
Ναι, ναι του σκύλου μας του Ντικ
Της ομάδας του Μούντρου
Που τον σκοτώσαν οι χωροφυλάκοι
Γιατί αγάπαγε πολύ τους εξόριστους
Να μην ξεχάσουμε σύντροφοι τον Ντικ
Τον φίλο μας τον Ντικ
Που γάβγιζε τις νύχτες
Στην αυλόπορτα αντίκρυ στη θάλασσα
Κι αποκοιμιόταν τα χαράματα
Στα γυμνά πόδια της λευτεριάς
Με τη χρυσόμυγα του αυγερινού
Πά στο στυλωμένο αυτί του…»
Οι στίχοι που επιλέχθηκαν είναι από τους:
Μπέρτολτ Μπρέχτ
Δημοσθένης Κούρτοβικ & Wolf Biermann
Άλκης Αλκαίος
Φώντας Λάδης
Γιάννης Ρίτσος & Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι
Γιάννης Ρίτσος & Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι
Γιάννης Ρίτσος
_______________________________________________________________________________________________________
Στέλιος Κανάκης Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες συνθέτες». Επίσης το «Ιερές Βλακείες» Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η και το «Η Αγρία Γραφή» Εκδόσεις ΚΨΜ.
[email protected] Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ