Εργάτες, καθαρίστριες
γιατροί και νοσοκόμες
μαζί βασανιζόμαστε
κι ατέλειωτες οι ώρες
Ετσι που το κατάντησαν
το Σύστημα Υγείας
ένα μέγαλο μπάχαλο
αδέρφι της αηδίας
Το ωράριο ξεχάστηκε
δικαίωμα κανένα
κι αυτοί τα βλέπουν ρόδινα
χωρίς να έχουν φρένα
Με την ψυχή παλεύουμε
πόδια και χέρια πάνε
Μισθοί πια δεν υπάρχουνε
άραγε πού το πάνε
Προσφέρουμε στον άνθρωπο
κι όπου υπάρχει ανάγκη
Γίναμε όλοι λάστιχο
Ας βγούμε από την πλάνη
Οι στίχοι αυτοί είναι της Ειρήνης, καθαρίστρια στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός»
