Να, η βόμ­βα. Κοι­τά­χτε την. Μισο­κοι­μά­με­νη, ανα­παύ­ε­ται. Προ­σέ­χτε παρα­κα­λώ σας μην την προ­κα­λεί­τε με ραβδιά, με κοντά­ρια, με στει­λιά­ρια, με λιθά­ρια. Απα­γο­ρεύ­ε­ται να της ρίχνε­τε τρό­φι­μα. Προ­σο­χή στα χέρια, στα μάτια! Κανείς δεν παίρ­νει υπό­ψη του τις προ­φυ­λά­ξεις και τις προει­δο­ποι­ή­σεις της Διευ­θύν­σε­ως. Μήτε κι αυτός ο υπουρ­γός. Η παρου­σία του ζώου αυτού εδώ πέρα είναι τερά­στιος κίν­δυ­νος.   Αγαπημένο