Εθνι­κή ανα­ξιό­της (Ο Κερα­μει­κός των Ναζή­δων) Σκύ­βε, ραγιά, κατά­χα­μα στη λάσπη και ξύνε τ’ άρβυ­λά σου με τα νύχια. Κι όσο βαστάς, γενού μικρός. Και τρέ­με, σαν περ­νάς το μαρ­μά­ρι­νο κατώ­φλι. Και πέτα την ψυχή σου στα σκου­πί­δια, τ’ αχρεί­α­στο ράκος, αφού χρό­νια τώρα την ατι­μά­ζουν οι προ­σκυ­νη­μέ­νοι. Που μπαί­νει εδώ, ψυχή δεν πρέ­πει να ’χει! Μπρο­στά σου η … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το «Εθνι­κή ανα­ξιό­της», ποί­η­μα του Κώστα Βάρ­να­λη για τη Σφα­γή των Καλα­βρύ­των.