(…) για­τί όλοι λένε, πώς έγι­νε, πώς γινή­κα­νε έτσι όλοι οι άνθρω­ποι των Γραμ­μά­των. Μα δε γινή­κα­με, εγε­νη­θή­κα­με μέσα σ’ αυτή την ατμό­σφαι­ρα. Εγώ δεν θυμά­μαι ποτέ τον πατέ­ρα μου, να πει μια συζή­τη­ση, να έχει την απλοϊ­κό­τη­τα που έχουν σήμε­ρα οι κου­βέ­ντες μέσα στα σπί­τια. Ολη μας η ζωή, εγώ από παι­δί θυμά­μαι τον … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Ελλη Αλε­ξί­ου: Μα δε γινή­κα­με, εγε­νη­θή­κα­με μέσα σ’ αυτή την ατμό­σφαι­ρα.