Τα πρώτα χρόνια μετά την Επανάσταση ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είχε στο στρατόπεδό του και ένα νέο, τον Ραγκαβή που είχε σπουδάσει στη Στρατιωτική σχολή της Γερμανίας και ο Κολοκοτρώνης τον χρησιμοποιούσε ως διερμηνέα στις συνομιλίες με τους ξένους.
Ο Ραγκαβής που ήταν πολύ κοντός – νάνος σωστός – είχε τη μανία να δίνει διαρκώς συμβουλές στο Γέρο του Μοριά για στρατιωτικά ζητήματα. Ο Κολοκοτρώνης ανεχότανε τις συμβουλές αυτές και τις άκουγε χωρίς να βγάζει λέξη. Αλλά ο «σπουδασμένος» Ραγκαβής φαίνεται πώς κάποια στιγμή το παράκανε: Τα νεύρα του Κολοκοτρώνη ερεθίστηκαν, η υπομονή του εξαντλήθηκε και μια μέρα αφού πρώτα τον άκουσε, τον ρώτησε:
— Δε μου λες παιδί μου, τι ώρα κάνεις τον περίπατό σου τώρα το καλοκαίρι;
— Μα, το πρωί μόλις χαράξει και το βράδυ βράδυ με τη δροσιά, αποκρίθηκε ο Ραγκαβής.
Τότε ο γέρος του Μοριά του είπε:
— Κάνε μου τη χάρη να κάνεις μια μέρα τη βόλτα σου και το μεσημέρι…
Όταν έφυγε ο Ραγκαβής, τον ρώτησαν τι εννοούσε μ’ αυτό που είχε πει. Και τους εξήγησε:
– Τούτο το παιδί, που όλο και μου δίνει συμβουλές για το τι θα κάνω, κάθε μέρα κάνει τη βόλτα του μόνο πρωί και βράδυ και βλέποντας τον ίσκιο του μεγάλο θαρρεί και το μπόι του μεγάλο. Γι’ αυτό του είπα να κάνει και μια βόλτα το μεσημέρι, να δει τον ίσκιο του το μικρό, να καταλάβει το μικρό του μπόι και να πάψει να μου δίνει συμβουλές.
