(Eduardo Galeano βιβλίο “Το ποδό­σφαι­ρο στη σκιά και στο φως”) Αφιε­ρω­μέ­νο στα παι­διά που συνά­ντη­σα κάπο­τε, πριν από χρό­νια, να παί­ζουν ποδό­σφαι­ρο στο Καλέ­για ντε λα Κόστα και μετά το παι­χνί­δι, τρα­γου­δού­σαν: Είτε κερ­δί­ζου­με, είτε χάνου­με, εμείς το κέφι μας κάνου­με. Η ιστο­ρία του ποδο­σφαί­ρου είναι ένα θλι­βε­ρό ταξί­δι από το πηγαίο στο ανα­γκαίο. Καθώς … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Κάποιο τολ­μη­ρό αγρί­μι ξεφεύ­γει δια­πράτ­το­ντας το σφάλ­μα να τα βάλει με ολό­κλη­ρη την αντί­πα­λη ομά­δα, τον διαι­τη­τή και το κοι­νό στις κερ­κί­δες σε μια απα­γο­ρευ­μέ­νη περι­πέ­τεια ελευ­θε­ρί­ας.