Υπήρ­ξε ένας από τους κορυ­φαί­ους και πιο αγα­πη­μέ­νους ηθο­ποιούς της χρυ­σής επο­χής του παλιού ελλη­νι­κού κινη­μα­το­γρά­φου, που μπο­ρού­με να απο­λαμ­βά­νου­με σχε­δόν καθη­με­ρι­νά μέσα από τις ται­νί­ες που προ­βάλ­λο­νται — με την εγγυ­η­μέ­νη υψη­λή τηλε­θέ­α­ση — στην τηλε­ό­ρα­ση. Ο Λάμπρος Κων­στα­ντά­ρας, πανέ­μορ­φος, αθλη­τι­κός, με κατα­γά­λα­να μάτια, αρχο­ντι­κό παρου­σια­στι­κό, δια­θέ­το­ντας την ξεχω­ρι­στή άνε­ση ενός «μπον βιβέρ», θα … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Λάμπρος Κων­στα­ντά­ρας: Ο ζεν πρε­μιέ που μας θυμί­ζει ότι «Υπάρ­χει και Φιλό­τι­μο».