Αυτό που ξεκίνησε ο Καρτερός την Κυριακή το ολοκληρώσει ο Τσίπρας με κατάθεση λουλουδιών στο σκοπευτήριο της Καισαριανής, ως πρώτη πράξη πρωθυπουργού. Ναι, εκεί που εκτελέστηκαν 200 κομμουνιστές.
Δεν αμφισβητεί κανείς το δικαίωμα του πρωθυπουργού να αποδώσει φόρο τιμής. Κρίνουμε όμως την υποκρισία, την καπηλεία της ιστορίας και τον καιροσκοπισμό. Μια κίνηση εντυπώσεων με στόχο την άμβλυνση των αντιστάσεων, την εξασφάλιση ανοχής από το λαό. Τον εγκλωβισμό του λαού σε μια λογική «αφού αυτό το μέτρο παίρνει μια αριστερή κυβέρνηση άρα θα είναι αναγκαίο και δικαιολογημένο γιατί δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο» ή «αυτό μπορούσε, ήταν εφικτό και σαφώς καλύτερο από αυτά που θα έκαναν οι προηγούμενοι».
Κρίνουμε μια κίνηση ξένη με το βίο και την πολιτεία του νέου πρωθυπουργού και του κόμματος του μέχρι τα τώρα και σε αναντιστοιχία με αυτά που περιέγραψαν για αύριο.
Δεν μπορείς να καταθέτεις λουλούδια στους νεκρούς της Καισαριανής και να ορκίζεσαι στην ΕΕ που εξισώνει κομμουνισμό με φασισμό, τα θύματα δηλαδή με τους θύτες. Πρόκειται περί θράσους.
Η απαξία είναι αυτό που ταιριάζει σε αυτή την καπηλεία και η υπενθύμιση του «ξύλινου» συνθήματος: Με αγώνες τιμούμε τους νεκρούς.
Ηρακλής Κακαβάνης
