Οβε­λί­ας _ο πατρο­πα­ρά­δο­τος, σύμ­φω­να με το λεξι­κό του Τρια­ντα­φυλ­λί­δη είναι “αρνί ψημέ­νο στη σούβλα_  πασχα­λι­νός” ~λόγ \ αρχ. ὀβε­λί­ας ‘ψωμί ψημέ­νο στη σού­βλα΄ από παρα­νό­η­ση της σημα­σί­ας του αρχαί­ου. ὀβε­λός _σούβλα για ψήσι­μο κρέ­α­τος” (δες και στο οβε­λί­σκος). Οι μεταλ­λι­κές σού­βλες (Οβε­λοί) για ένα διά­στη­μα απο­τε­λού­σαν νομι­σμα­τι­κή μονά­δα. Με την ανα­κά­λυ­ψη του νομί­σμα­τος η λέξη … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Οβε­λί­ας “λου­κού­μι” ή “καρ­κά­τσι”; _απλά κόλ­πα!.