Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι…κοινοί στόχοι

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //

Μιλώντας στην τελετή των εγκαινίων του περιπτέρου των ΗΠΑ, φετινής τιμώμενης χώρας της ΔΕΘ , ο πρωθυπουργός σημείωσε:«Μας ενώνουν πολλά. Πάνω απ’ όλα, μας ενώνουν κοινές αξίες, αγώνες για κοινές αξίες και κοινούς στόχους. Έχουμε ιστορικούς και δυνατούς δεσμούς, σκληρή δουλειά, δύσκολες στιγμές, αλλά μια διαρκής και ακατάβλητη προσπάθεια για την πρόοδο και ευημερία».

Την πρακτική σημασία απέδωσε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα και σταθμάρχης στην Α. Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, που σε συνέντευξή του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής 2/9, χωρίς περιστροφές ξεκαθαρίζει τον ρόλο των ΗΠΑ στη ΔΕΘ: « Η δράση των ΗΠΑ στη ΔΕΘ είναι η πιο σημαντική δράση των ΗΠΑ στη Β. Ελλάδα από το σχέδιο Μάρσαλ σε όρους κλίμακας και εμπλοκής και στο ευρύ φάσμα των ελληνοαμερικανικών σχέσεων».

Δεν είναι φυσικά η μόνη δήλωση και κυρίως η μόνη απόδειξη ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει μετατραπεί ως το καλύτερο «πλασιέ» των αμερικανικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή, στο «καλύτερο μαθητή» (και με «αριστερό μανδύα» μάλιστα) των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδίων που σ’αυτά βρίσκει «ζεστές φτερούγες» η άρχουσα τάξη της χώρας μας, προσδοκώντας μερίδιο από κέρδη.

Για τους «ιστορικούς δεσμούς» δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στη διαρκή παρέμβαση του «αμερικανικού παράγοντα π.χ στον Εμφύλιο, τη Χούντα, το Κυπριακό κ.α. Φαίνεται όμως ότι σήμερα η κυβέρνηση στο «όνομα του ρεαλισμού» και της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» το έχει κάνει σημαία της, προσπαθώντας μάλιστα να πείσει ότι είναι και προς το «εθνικό μας συμφέρον!»

Και μπορεί η Αθήνα να ταυτίστηκε, με την αμερικανική εξωτερική πολιτική, π.χ στα Βαλκάνια με το Σκοπιανό και τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, μπορεί να έχουν δοθεί κάθε είδους διευκολύνσεις στους Αμερικανούς επί ελληνικού εδάφους, όμως για παράδειγμα δεν φαίνεται από τις ΗΠΑ καμία «βοήθεια» ή «συμπαράσταση» απέναντι στις τουρκικές απειλές και προκλήσεις στο Αιγαίο, κάποια «συνδρομή στην επίλυση του Κυπριακού» κ.α

Ο στρατηγός Τζ. Ντάνφορντ, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, σε συνέντευξη που έδωσε μετά την επίσκεψή του στην Ελλάδα, για τη συνάντησή του με τον ομόλογό του ναύαρχο Αποστολάκη για τα αμερικανικά σχέδια και το ρόλο της χώρας μας σε αυτά ήταν ξεκάθαρος: « Οι Έλληνες είναι ανοικτοί στην αυξανόμενη στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ» για να προσθέσει πάρα κάτω: «Αν κοιτάξετε τη γεωγραφία και εξετάσετε τις τρέχουσες επιχειρήσεις στη Συρία και εξετάσετε πιθανές επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ευκαιρίες εδώ είναι αρκετά σημαντικές», δείχνοντας έτσι τη σημασία της Ελλάδας για τους τυχοδιωκτικούς και επικίνδυνους για το λαό μας και εγκληματικούς για τους άλλους λαούς σκοπούς.

Δηλαδή οι «κοινοί στόχοι και αξίες» έχουν ευρύτερες επιδιώξεις που όμως είναι επιζήμιες και επικίνδυνες για το λαό.

Η κυβέρνηση εμπλέκει τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς αλλά και ανταγωνισμούς, εκθέτει το λαό σε θανάσιμους κινδύνους, βάζει τη χώρα και το λαό στην πρώτη γραμμή πυρός, θύτες και θύματα συγχρόνως.

Ο ιμπεριαλισμός (εδώ ο αμερικάνικος) δεν είναι σωτήρας των λαών αλλά «φονιάς των λαών», το ΝΑΤΟ δεν είναι σύμφωνο ειρήνης αλλά «πολέμου συνδικάτο».

Τα όσα δε αναφέρονται για «πρόοδο και ευημερία» με το βλέμμα στις περίφημες επενδύσεις των αμερικανικών (ουσιαστικά πολυεθνικών) μεγάλων εταιριών, θυμίζει τις περίφημες παλιότερα ταινίες όπως «Καλώς ήλθε το δολάριο» ή τις ιαχές στην Τρούμπα «κορίτσια ο στόλος». Το ερώτημα που πάντα μπαίνει είναι «ανάπτυξη προς όφελος ποιων»; Και εδώ έχουμε απλά ανάπτυξη κερδών. Οι πολυεθνικές δεν «επενδύουν αν δεν έχουν εξασφαλισμένα τεράστια κέρδη.! Αυτά όμως θα προέλθουν μέσα από τα αποκαΐδια των κοινωνικών, μισθολογικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, μέσα από την εργασιακή ζούγκλα, μέσα από τα διάφορα «κίνητρα» που προέρχονται από τον ιδρώτα του λαού.

Τελικά οι διαφημιζόμενες «κοινές αξίες» των κυβερνήσεων ΗΠΑ-Ελλάδας (στο όνομα φυσικά της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των κυρίαρχων τάξεων σ’αυτές) δεν έχουν σχέση με τις «κοινές αξίες»των λαών των δύο χωρών, αλλά κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση! Γι’αυτό και ελληνικός λαός, με βάση την ιστορική του πείρα, χρειάζεται να φωνάξει ξανά (και δράσει ανάλογα) και στους «μεταλλαγμένους αριστερούς» του ΣΥΡΙΖΑ το γνωστό σύνθημα «Γιάνκις γκόου χομ»

Δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις επεμβάσεις. Να κλείσουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ. Απεμπλοκή της χώρας!

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 7 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.