Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Οι Ισπανοί ξανάρχονται

Γράφει ο Βασίλης Κρίτσας //

Αθλητική ανασκόπηση του διημέρου

Η πορεία της «επίσημης αγαπημένης» στο Ευρωμπάσκετ και η προεκλογική συγκυρία προσφέρουν εμπνευσμένους πρωτοσέλιδους τίτλους για «αυτοδύναμη Εθνική», κτλ. Μια Εθνική που έσπασε την κατάρα των νοκ-άουτ αγώνων (όπου είχε να νικήσει έξι χρόνια), νικώντας εύκολα το Βέλγιο, που σαν αντίπαλος ήταν πιο χλιαρό κι από τις διάσημες μπύρες του. Και τώρα είμαστε δυο νίκες μακριά από κάποιο μετάλλιο ή την εξασφάλιση της απευθείας συμμετοχής στους Ολυμπιακούς του Ρίο. Αρκεί η πρώτη νίκη να έρθει σήμερα κόντρα στους Ισπανούς, που την τελευταία δεκαετία είχαν εξελιχτεί σε κακό μας δαίμονα, μέχρι το 13’, που τους νικήσαμε στη Σλοβενία.

Στο θυμικό του μέσου έλληνα φιλάθλου, αλλά και των διεθνών μας, η Ισπανία είναι ο πιο μισητός κι αντιπαθητικός αντίπαλος. Έχει μείνει στην ιστορία η ατάκα του μακαρίτη του Συρίγου για τον (απόντα φέτος) Ναβάρο, που τον χαρακτήρισε «μπασκετικό σίχαμα». Ενώ ο Ρούντι Φερνάντεθ μπορεί να ξεπερνά σε ναρκισσισμό κι υπεροψία ακόμα και τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Η σημερινή αναμέτρηση μοιάζει να είναι κάτι παραπάνω από έναν αγώνα, από έναν απλό προημιτελικό, κάτι σαν ευκαιρία για εκδίκηση. Κι αυτό μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ στην Εθνική, που φέτος παρουσιάζεται μάλλον καλύτερη από τον αντίπαλό της.

Εν τω μεταξύ, στον αδύναμο κρίκο του πλανήτη μας, η Βενεζουέλα έκανε την έκπληξη, νικώντας την Αργεντινή στον τελικό των Παναμερικανικών αγώνων. Αλλά ο Αργεντίνος Σκόλα θα μείνει στην ιστορία, γιατί γκρέμισε το μεγάλο Βραζιλιάνο Όσκαρ Σμιτ, από την κορυφή των σκόρερ του θεσμού, την ίδια βδομάδα που ήρθε κι η «αποκαθήλωση» του Νίκου Γκάλη στο Ευρωμπάσκετ, από Πάρκερ και Νοβίτσκι. Κανείς δε σέβεται πια τους θρύλους του 80’…

Βγάζουν όλοι όμως το καπέλο τους με σεβασμό στο Μωυσή του μπάσκετ, το Μόουζες Μαλόουν, που άφησε χτες την τελευταία του πνοή σε ηλικία 60 ετών. Και με έναν κρυφό προβληματισμό για τους αλλεπάλληλους θανάτους μπασκετμπολιστών (Τάρπλεϊ, Μέισον κτλ) και τα καρδιακά προβλήματα που θερίζουν αυτή τη γενιά παικτών.

Στο ποδόσφαιρο, ξανάρχισε το ελληνικό πρωτάθλημα, μετά τη διακοπή για τις Εθνικές, αλλά κόβεται πάλι, ελέω εκλογών, πάνω που κορυφώνεται η αγωνία. Ο Ολυμπιακός ήδη από την τρίτη αγωνιστική απολαμβάνει τη μοναξιά της κορυφής, που τηρουμένων των αναλογιών είναι σα να βλέπεις μια ταινία μυστηρίου και να καταλαβαίνεις το δολοφόνο από τα πρώτα δέκα λεπτά. Κι η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο…

Αλλά όποιος κατηγορεί το ελληνικό πρωτάθλημα και την αξιοπιστία του, κινδυνεύει ακόμα και με απόλυση, όπως στην περίπτωση του Αλέξη Σπυρόπουλου και της ψηφιακής πλατφόρμας του ΟΤΕ, που δεν έδειξε ανοχή σε ένα (όχι ιδιαίτερα) καυστικό σχόλιό του (αν κι επισήμως, δεν ανακοινώθηκε προφανώς το επίμαχο άρθρο του δημοσιογράφου ως αιτία της απόλυσής του). Στην Ελλάδα απολαμβάνουμε το καλύτερο πρωτάθλημα και την καλύτερη δημοκρατία, που είχαμε ποτέ…

Μες στη βδομάδα ξεκινάνε κι οι μεγάλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις των ομάδων μας, με κωδική ονομασία «οι Γερμανοί ξανάρχονται». Ο Ολυμπιακός θα βρει στον όμιλό του το θηρίο της Μπάγερν, ο Αστέρας Τρίπολης τη Σάλκε, κι ο ΠΑΟΚ τη Ντόρντμουντ, στην πιο κοντινή προσομοίωση του ντέρμπι με το συμπολίτη Άρη, που έχει αδελφικές σχέσεις με την ομάδα του Ρηνανίας. Κι αν παρ’ ελπίδα πετύχει μια νίκη κάποιος από τους τρεις εκπροσώπους μας, μπορεί η εξέδρα να θυμηθεί πρόσφατες αντιμνημονιακές στιγμές δόξας στα γήπεδα και το σύνθημα «έτσι πηδάνε, αυτοί που σας χρωστάνε…».

Ο ΠΑΟ συναγωνίζεται τα χάλια της Εθνικής ποδοσφαίρου κι έμεινε εκτός συνέχειας από τον Αύγουστο (με θύτη την άσημη Γκαμπάλα, που είναι κάτι σαν τα νησιά Φερόε), πριν προλάβει καν να φορέσει μακρυμάνικα. Ενώ κάποτε είχε να λέει για τις μεγάλες πορείες του στην Ευρώπη, που κρατούσαν ως την Άνοιξη, με τα κοντομάνικα. Και οι αντίπαλοι απαντούσαν με ανέκδοτα για πορείες, συλλαλητήρια και το συνδικάτο Οικοδόμων…
Στο ελληνικό πρωτάθλημα έχασε 1-0 από τον Πανιώνιο, με μια επική γκάφα του Λουκ Στιλ, που το επίθετό του παραπέμπει στο Ατσάλι, αλλά λύγισε και κρέμασε την ομάδα του σαν Γκορμπατσόφ…

Ο Ολυμπιακός αντίθετα δέχτηκε 13 τελικές προσπάθειες από τον Πλατανιά και έδειξε ότι είναι έτοιμος για το σφυροκόπημα της Μπάγερν, την Τετάρτη στο Καραϊσκάκη. Αλλά κι η Μπάγερν μπήκε σε ελληνικό κλίμα, νικώντας με πέτσινο πέναλτι στο 90’, την Άουγκσμπουργκ.

Σε αυτό το παιχνίδι, οι ομάδες μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας από το χέρι μικρά προσφυγόπουλα, ενώ η διοίκηση των Βαυαρών έδωσε ένα συμβολικό ποσό για την ενίσχυσή τους. Την ίδια στιγμή, η γερμανική κυβέρνηση προσανατολίζεται σε μερική άρση της συνθήκης Σένγκεν, για να σταματήσει το κύμα εισροής προσφύγων από την Αυστρία. Οι φιλανθρωπικές κινήσεις χρησίμευαν σχεδόν πάντα για να καλύψουν την πραγματική… σκατοψυχιά των κυρίαρχων.

Στο Ολυμπιακό Στάδιο, οι οπαδοί της ΑΕΚ έβαλαν ένα πανό για την ομάδα τους, τη “μάνα όλων των προσφύγων” (ΑΕΚ σημαίνει για πάντα προσφυγιά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά). Ενώ αντίστοιχα μηνύματα αλληλεγγύης και συμβολικές κινήσεις έγιναν σε πολλά γήπεδα της Ευρώπης αυτό το Σαββατοκύριακο.

Εν τω μεταξύ όμως, η νέα ήττα της Τσέλσι στο αγγλικό πρωτάθλημα (που την αφήνει στο βυθό της βαθμολογίας, 11 πόντους μακριά από την κορυφή), οδήγησε το Μουρίνιο σε μεγάλες στιγμές αυτοκριτικής: «δεν κατηγορώ τους παίκτες μου, ούτε τον εαυτό μου για το αποτέλεσμα. Αρνούμαι να το δεχτώ». Μάλλον το θεωρεί επαχθές και επονείδιστο, οπότε μπορεί να καταθέσει προσφυγή ενάντια στην πραγματικότητα (όταν δε συμφωνεί μαζί του, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν) ή να συστήσει καμία επιτροπή και να ζητήσει την εμπειρογνωμοσύνη της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που (νομίζει ότι) είναι κάτι σαν το αντίστοιχο του Special One στην πολιτική…

Με τούτα και με εκείνα πέρασε στα ψιλά η παρουσία του Φλαμπουράρη στο ΟΑΚΑ, δίπλα στο Μελισσανίδη, μία μέρα πριν την παραίτηση του δήμαρχου Νέας Φιλαδέλφειας (χωρίς να υπάρχει απαραίτητα σύνδεση ανάμεσα στις δύο ειδήσεις). Αλλά προβλήθηκε με το παραπάνω η επίσκεψη του Βαγγέλα στο περίπτερο του ΠΑΟΚ στη ΔΕΘ κι η φανέλα του δικέφαλου που του έδωσαν με το 10 και τυπωμένο το παρανόμι «Νεϊμαράκης», που παραπέμπει στο Βραζιλιάνο άσο της Μπαρτσελόνα. Κι όπου να ‘ναι θα σκάσει κι η 7άρα των Γερμανών της Μέρκελ, όπως στο περσινό Μουντιάλ…

2