Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης //
Παγκόσμια ημέρα μουσικής σήμερα και την τιμούμε με ενα μικρό ποιητικό και μουσικό αφιέρωμα. Τάσος Λειβαδίτης, Ναζίμ Χικμέτ και ένα μουσικό απόσπασμα από την ταινία του Ρομάν Πολάνσκι «Ο πιανίστας», ίσως το καλύτερο απόσπασμα της ταινίας (Ο τίτλος είναι φράση του Αριστοτέλη, το σκίτσο είναι του Δημήτρη Χατζόπουλου).
Μουσική
Ξέχειλη από σιωπή η απέραντη αίθουσα.
Και το πιάνο ήταν η μεγάλη, άγια Τράπεζα
όπου πάνω της, τα χέρια ενός άντρα, λιγνά κι ασυγκράτητα
κόβαν και μοιράζαν γύρω
τον άρτο της αιωνιότητας.
Τάσου Λειβαδίτη
Τα τραγούδια
Πιότερο από τους ανθρώπους τα τραγούδια τους αγάπησα.
Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζήσω, ποτέ χωρίς τραγούδια.
(…)
Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζήσω, ποτέ χωρίς τραγούδια.
(…)
Σ’ αυτόν τον κόσμο τίποτα
απ’ όσα μπόρεσα να φάω και να πιω
απ’ όσες χώρες γνώρισα
απ’ όσα μπόρεσα να ακούσω και να δω τίποτα, τίποτα
δε μ’ έκανε έτσι ευτυχισμένο όσο τα τραγούδια…
Ναζίμ Χικμέτ
απ’ όσα μπόρεσα να φάω και να πιω
απ’ όσες χώρες γνώρισα
απ’ όσα μπόρεσα να ακούσω και να δω τίποτα, τίποτα
δε μ’ έκανε έτσι ευτυχισμένο όσο τα τραγούδια…
Ναζίμ Χικμέτ
