Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //
Είναι συνήθης η δραματοποίηση καταστάσεων στον κόσμο του facebook και η αυθαίρετη συσχέτιση με ιστορικά υποτίθεται παράλληλα, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της «κράτησης» ή «προστασίας» του παιδιού της Πόλας Ρούπα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πρέπει το συντομότερο δυνατό το παιδί να βρεθεί σε ένα περιβάλλον ασφαλές και οικείο. Πολύ περισσότερο όταν το παιδί έχει υποστεί το σοκ της σύλληψης της μητέρας του. Οσο ανθρώπινες και ευχάριστες και αν είναι οι συνθήκες παραμονής του παιδιού στο Παίδων, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη θαλπωρή που προσφέρουν στο παιδί οι παππούδες.
Από την άλλη, υπάρχει ένα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο και μια ενδεχομένως ευθυνόφοβη εισαγγελέας. Όμως προβλέπετε μια στοιχειώδης έρευνα για τι είναι καλύτερο για το παιδί. Ετσι προσωρινά ανατίθεται η επιμέλεια σε κάποιο ίδρυμα ή φορέα. Στην προκειμένη περίπτωση στο νοσοκομείο Παίδων.
Κάθε συσχέτιση του συγκεκριμένου γεγονότος με ό,τι συνέβαινε την περίοδο του εμφυλίου ή στο μετεμφυλιακό κράτος είναι ανιστόρητη που μόνο σύγχυση προκαλεί. Το παιδομάζωμα της «Φρίκης» ήταν μέρος ενός γενικότερου σχεδίου για να χτυπήσουν το ΔΣΕ και αργότερα να κάμψουν το ηθικό των αριστερών. Ήταν μια περίοδος που κάθε αριστερή οικογένεια φοβόταν μην της αρπάξουν και εξαφανίσουν το παιδί.
Ηταν μια περίοδος που κάποιες χιλιάδες παιδιά τα άρπαξαν μόνο και μόνο γιατί οι γονείς ήταν αριστεροί, συμμετείχαν στην Εθνική Αντίσταση.
