Σχο­λιά­ζει ο Στέ­λιος Κανά­κης // Ότι και να κάνε­τε, θλι­βε­ροί εκμαυ­λι­στές συνει­δή­σε­ων, η μου­σι­κή του Μίκη είναι δική μας – κατα­δι­κή μας. Είναι η μου­σι­κή που ερω­τευό­μα­στε, που δακρύ­ζου­με στα στά­δια, που βαδί­ζου­με στις δια­δη­λώ­σεις, που κυμα­τί­ζει τις κόκ­κι­νες σημαί­ες μας, όταν πλημ­μυ­ρί­ζουν τους δρό­μους. Η μου­σι­κή των ονεί­ρων, των ελπί­δων μας, των καη­μών και … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Ο Μίκης είναι οι νότες από το δικό μας αίμα.