Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέντε χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τη ναζιστική Χρυσή Αυγή

Πέντε χρόνια συμπληρώνονται την Τρίτη 18 Σεπτέμβρη από τη μέρα που ο Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Η πρωτοφανής σε αγριότητα εγκληματική πράξη εντάσσεται στο πλαίσιο μιας συλλογικής οργανωμένης – καθοδηγούμενης δράσης από κεντρικά, περιφερειακά και τοπικά όργανα, με αποτέλεσμα το θάνατο, τους τραυματισμούς, την απόπειρα δολοφονιών και άλλα αδικήματα.

Λίγες μέρες μετά τη δολοφονική ενέδρα που έστησε η ναζιστική συμμορία σε συνδικαλιστές κομμουνιστές της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος, αναλαμβάνοντας ως γνήσιο τέκνο του συστήματος της εκμετάλλευσης την πιο βρώμικη δουλειά ενάντια στα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα και ορθώνοντας τείχος προστασίας στα κέρδη των εργοδοτών, δολοφονεί τον Παύλο Φύσσα. Δολοφονεί το παιδί μιας λαϊκής οικογένειας (ήταν και ο ίδιος μέλος του Συνδικάτου Μετάλλου, όπως και ο πατέρας του), που κατήγγελλε με τα τραγούδια του τον εγκληματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής και καλούσε σε απομόνωση και αντιμετώπιση της φασιστικής οργάνωσης στις γειτονιές του Πειραιά.

Σχεδόν 1,5 χρόνο πριν, στην ίδια περιοχή, στο Πέραμα, Αιγύπτιοι αλιεργάτες είχαν δεχτεί τη δολοφονική επίθεση της Χρυσής Αυγής στο σπίτι τους. Η ναζιστική οργάνωση είχε επιδοθεί και πιο πριν σε σειρά άγριων εγκληματικών πράξεων (δολοφονία του Πακιστανού εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα, επιθέσεις στους κοινωνικούς χώρους «Συνεργείο» στην Ηλιούπολη και «Αντίπνοια» στα Πετράλωνα, επίθεση σε 16χρονο μαθητή Λυκείου στο Παλαιό Φάληρο, επιθέσεις σε καταστήματα και κοινότητες μεταναστών κ.ά.)

Οι χρυσαυγίτες πολύ πριν από τις δολοφονικές επιθέσεις είχαν φανερώσει τις προθέσεις τους με κάθε μέσο και τρόπο. Είχαν φανερώσει ότι είναι το «μακρύ χέρι» των εργοδοτών, αφού αυτοί είναι που εδώ και χρόνια είχαν βάλει στο στόχαστρο το ταξικό Συνδικάτο Μετάλλου στο Πέραμα. Μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβοι, με εκτελεστικό όργανο τη ναζιστική συμμορία, θέλησαν να μετατρέψουν το Πέραμα και τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σε εργασιακό «Νταχάου».

«Μακρύ χέρι» των αφεντικών

Αποκαλυπτικές είναι οι δηλώσεις εργοδοτών, στελεχών της Χρυσής Αυγής (Λαγού, Μίχου, Παναγιώταρου, Κασιδιάρη) και αποκαλούμενων «συνδικαλιστών» του δουλεμπορικού με τον μανδύα του σωματείου, με αναφορές στο «εργατικό κόστος που διώχνει τον εφοπλισμό από την Ελλάδα», τις Συλλογικές Συμβάσεις, την εργασιακή ειρήνη, τα θέματα υγιεινής και ασφάλειας, για τους «εργατοπατέρες» του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Για πολύ καιρό διαμορφωνόταν κλίμα ενάντια στο ταξικό σωματείο στη Ζώνη. Ενδεικτικές και οι …εκλεκτικές συγγένειες εργοδοτών – στελεχών της.

Η εγκληματική οργάνωση, το «μακρύ χέρι» των εργοδοτών, είχε βάλει στο στόχαστρο το ταξικό σωματείο της Ζώνης. Ο Χρ. Κυριτσόπουλος, γνωστός εργοδηγός των εργολάβων, δήλωνε στις 17 Σεπτέμβρη του 2013 στο Πέραμα, λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού: «Εχουμε το δικαίωμα, λοιπόν, κι εμείς να κάνουμε ένα σωματείο και με αυτό το σωματείο, βάσει νόμου, που θα αποτελείται από αρκετά μέλη, θα διαφοροποιήσουμε τα μεροκάματά μας (…) Τα μεροκάματα που παίρναμε πριν δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια ήταν πάρα πολύ μεγάλα και υψηλά, σε σχέση με την κρίση. Θα μπορούσαμε να χαμηλώσουμε τα μεροκάματά μας, να εγγυηθούμε στους Ελληνες εφοπλιστές ότι αν φέρουν τα βαπόρια τους εδώ, θα σταματήσουμε τις απεργίες που γίνονταν όλα αυτά τα χρόνια για διάφορους λόγους».

Το κίνητρο της δολοφονικής επίθεσης ήταν πολιτικό, αφού οι χρυσαυγίτες ήθελαν να χτυπήσουν κομμουνιστές και πρωτοπόρους συνδικαλιστές, στελέχη του Συνδικάτου Μετάλλου. Οπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά στο δικαστήριο, «η ναζιστική ιδεολογία υπάρχει μόνο μέσα από εγκλήματα, αυτά τα συγκεκριμένα. Τα εγκλήματα αυτά απορρέουν από αυτήν την ιδεολογία, που ενστερνίζεται η Χρυσή Αυγή. Οι πράξεις έχουν ένα κίνητρο και αυτό είναι με πολιτικό και ιδεολογικό περιεχόμενο».

Αλλωστε, ο Πειραιάς παραμένει το κέντρο των εξελίξεων. Το δουλεμπορικό της Χρυσής Αυγής στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη συνεχίζει την προσπάθεια, στο πλευρό των εργολάβων, να μην εφαρμοστεί η κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που πρόσφατα υπέγραψε το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής στη Ζώνη, μετά από 9μηνο αγώνα.

Στοχοποιημένος ο Φύσσας, τον έψαχνε η ναζιστική οργάνωση

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν αποτέλεσμα συλλογικής, οργανωμένης και καθοδηγούμενης δράσης των ταγμάτων εφόδου. Δολοφονήθηκε από το στέλεχος της ναζιστικής οργάνωσης στη Νίκαια, Γ. Ρουπακιά, με άμεση συνέργεια των ταγμάτων εφόδου. Χρυσαυγίτες της τοπικής είδαν τον Π. Φύσσα στην καφετέρια, ενημέρωσαν την οργάνωση και συγκεντρώθηκε το τάγμα εφόδου. Πριν, συγκροτημένα και πειθαρχώντας στην εντολή του πυρηνάρχη, είχαν πάει στην ΤΟ Νίκαιας και είχαν εξοπλιστεί με ρόπαλα, σιδερογροθιές, στιλέτα, ενώ τους δόθηκαν και σχετικές οδηγίες. Η δολοφονική επίθεση οργανώθηκε, «με τηλεφωνήματα και μηνύματα», από το μηχανισμό της ναζιστικής οργάνωσης. Ξεκάθαρα έχει αποδειχθεί ότι ο Παύλος Φύσσας ήταν στοχοποιημένος και τον έψαχνε η ναζιστική οργάνωση. «Αυτούς τους ψάχναμε πολύ καιρό, είχαμε πάει και με τους Περαματιώτες 3 φορές “Ρεσάλτο”», λέει ο υπεύθυνος των ταγμάτων εφόδου της ΧΑ στον Πειραιά, Ν. Αποστόλου.

Σημαντικό στοιχείο που προκύπτει επίσης από τις επιθέσεις των ταγμάτων εφόδου είναι η εκ των προτέρων ενημέρωση του ιεραρχικά ανώτερου οργάνου (π.χ. περιφερειάρχη – βουλευτή). Οι τηλεφωνικές επικοινωνίες μεταξύ των χρυσαυγιτών και της ηγεσίας τους διακόπτονται το χρονικό διάστημα της επίθεσης και της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και συνεχίζονται μετά, με κύρια την κλήση μεταξύ Ι. Λαγού και αρχηγού της Χρυσής Αυγής. Ο μαφιόζικος τρόπος με τον οποίο έδρασαν, επίσης, θυμίζει τη δολοφονική επίθεση ενάντια στα μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα.

Να υπογραμμιστεί, τέλος, ότι η πολύχρονη εγκληματική δράση της ναζιστικής οργάνωσης αποκαλύπτει την ανοχή των κρατικών μηχανισμών και των κυβερνήσεων διαχρονικά. Ενδεικτικά αναφέρουμε την αδράνεια της αστυνομίας, η οποία αν και παρούσα σε πολλές επιθέσεις «περί άλλα ετύρβαζε». Χαρακτηριστική η περίπτωση της παρουσίας 8 αστυνομικών που δεν επενέβησαν, στη διάρκεια της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Προκύπτει ξεκάθαρα ότι την ώρα που ο Ρουπακιάς μαχαιρώνει τον αντιφασίστα μουσικό, οι αστυνομικοί είναι στο διάζωμα, πέντε μέτρα μακριά. Εχουμε, δηλαδή, ένα έγκλημα στο οπτικό πεδίο της Αστυνομίας και χωρίς αυτή να κάνει κάτι…

Πηγή: Ριζοσπάστης