Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν οι αποκαλύψεις για την παλαιότητα, την ελλιπή συντήρηση και τη μη αντικατάσταση των παλιών υποδομών με νέες σε αυτοκινητόδρομους και γέφυρες της Ιταλίας, αποδεικνύοντας ότι οι δεκάδες νεκροί και τραυματίες από την κατάρρευση της γέφυρας «Μοράντι» στη Γένοβα, την Τρίτη, θυσιάστηκαν στο βωμό του κέρδους.
Και αυτή η τραγωδία φέρει τη σφραγίδα του καπιταλιστικού κέρδους και μάλιστα σε μια από τις ισχυρότερες οικονομίες της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Η εκμετάλλευση του οδικού δικτύου από επιχειρηματικούς ομίλους, η επιδίωξη του κράτους και των επιχειρηματιών για μείωση του κόστους συντήρησης, οι περικοπές σε κρατικά κονδύλια για τις ανάγκες του λαού, για σύγχρονες και ασφαλείς υποδομές, είναι πτυχές που αναδεικνύονται από την κατάρρευση της γερασμένης γέφυρας και επιβεβαιώνουν ότι το καπιταλιστικό κέρδος είναι ασύμβατο με την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Αποκαλυπτικά στοιχεία
Εδώ και χρόνια είχε επισημανθεί από ειδικούς η επικινδυνότητα της γέφυρας και είχε προταθεί η κατεδάφισή της. Σειρά δημοσιευμάτων επικαλούνται μηχανολογική μελέτη του 2009, που εξέταζε το ενδεχόμενο η γέφυρα να κατεδαφιστεί εξαιτίας ανησυχιών για τη δομική της ακεραιότητα, καθώς καθημερινά επί πολλές δεκαετίες επιβαρυνόταν με περίπου 25 εκατ. διελεύσεις οχημάτων. Τα τελευταία 30 χρόνια η κυκλοφορία είχε αυξηθεί κατά 30%. Στο μεταξύ, η οξείδωση των στηριγμάτων της γέφυρας από ενισχυμένο σκυρόδεμα για πάνω από 50 χρόνια πιθανόν να είναι βασικός παράγοντας για την κατάρρευσή της.
Ο πρώην δημοτικός σύμβουλος Γένοβας με ευθύνη για τις μεταφορές Αρκάντζελο Μερέλα τόνισε: «Έλεγα ότι η γέφυρα ήταν σε κίνδυνο, ότι δεν ήταν πλέον επαρκής και ότι υπήρχε η ανάγκη να βρεθεί μια εναλλακτική λύση, καθώς η κυκλοφορία γινόταν ολοένα και μεγαλύτερη». Το 2016 ο Αντόνιο Μπρένσιτς, βοηθός καθηγητής Πολιτικός Μηχανικός στο Πανεπιστήμιο της Γένοβας είχε προτείνει να χτιστεί καινούργια γέφυρα.
Τουλάχιστον 300 γέφυρες, οδογέφυρες και τούνελ στην Ιταλία αποτελούν «παγίδες θανάτου», αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής «Telegraph» που βασίζεται σε εκτιμήσεις ειδικών και σχετικές μελέτες. Σχεδόν το 70% των 15.000 γεφυρών αυτοκινητοδρόμων και σηράγγων της χώρας ξεπερνούν σε παλαιότητα τα 40 χρόνια. Οι περισσότερες κατασκευάστηκαν στο πλαίσιο της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης, όμως σήμερα «σηκώνουν» πολύ μεγαλύτερο αριθμό οχημάτων.
Η ιταλική Εταιρεία Πολιτικών Μηχανικών (CNR) ανακοίνωσε ότι πολλές δομές που χρονολογούνται από τη δεκαετία του ’60, όταν χτίστηκε η γέφυρα «Μοράντι» (1967), έχουν ξεπεράσει τη διάρκεια ζωής τους.
Έλλειψη επενδύσεων για νέους δρόμους, κακή συντήρηση και σε ορισμένες περιπτώσεις κακής ποιότητας σκυρόδεμα που αυξάνει το κέρδος, όλα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν κι άλλες αντίστοιχες τραγωδίες, αναφέρει η ιταλική εφημερίδα «Corriere Della Sera», παραθέτοντας δηλώσεις ενός κορυφαίου Μηχανικού σε δημόσια κατασκευαστικά έργα. «Το πρόβλημα δεν είναι τόσο ότι δεν γνωρίζουμε ποιες δομές κινδυνεύουν, αλλά η χρηματοδότηση επισκευών και συντήρησης», είπε, ξεκαθαρίζοντας ότι το ζήτημα είναι το κόστος και τα κέρδη. Ο ίδιος αναφέρει πως ανάμεσα στις επικίνδυνες υποδομές είναι και η πολυσύχναστη γέφυρα «Μαλιάνα» στη Ρώμη, που συνδέει το κέντρο της πόλης με το αεροδρόμιο «Φιουμιτσίνο».
Σύμφωνα με έρευνα της «Corriere Della Sera», τα τελευταία 5 χρόνια έχουν καταρρεύσει 10 γέφυρες στη χώρα, προκαλώντας θανάτους στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα αίτια είναι οι παλιές κατασκευές, οι διαβρώσεις από το χρόνο και τη χρήση και τα χαμηλά κονδύλια που διατίθενται για συντήρηση, επισκευές και αντικατάσταση των παλιών υποδομών.
Πηγή: Ριζοσπάστης
