Γρά­φει ο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης // Ο Κων­στα­ντί­νος (< λατ. Constantinus < επίθ. constans) είναι ο στα­θε­ρός, επί­μο­νος, πει­σμα­τά­ρης, ταυ­τό­χρο­να δε και διαρ­κής — όχι εφή­με­ρος. Το χαρα­κτη­ρι­σμό «Κον­στάνς» τον έδι­ναν στους αυτο­κρά­το­ρες, κατά τους χρό­νους που ο αυτο­κρα­το­ρι­κός θρό­νος της Ρώμης ήταν εξαι­ρε­τι­κά αστα­θής, αφού οι πραι­το­ρια­νοί έφτα­ναν μέχρι του σημεί­ου να που­λούν το θρό­νο … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Πώς ο «μικρού­λης και πει­σμα­τά­ρης» Κων­στα­ντί­νος έγι­νε Μέγας και άγιος.