Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Στο σαφάρι για παζάρι

Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //

Βγήκε στο μεϊντάνι -γύρα- για ξεπούλημα και καυχιέται και πανηγυρίζει για το αίσχος που κατάφερε, με λόγια λάγνα, πλάνα, ψεύτικα, παραγεμισμένα από γκλάμουρ και ξετσιπωσιά. Διαφημίζει την πτώση του ηθικού και των μειωμένων (καθώς νομίζει, ή κάνει πως νομίζει) αντανακλαστικών και αντιδράσεων του Ελληνικού Λαού.

«Δεν έχουμε αφήσει τίποτα όρθιο, ανατρέψαμε τα πάντα -πιστοί στην σοσιαλιστική μας ιδεολογία –  και είμαστε περήφανοι για αυτό. Ελάτε λοιπόν. Ελάτε και επενδύστε τα ωραία σας λεφτουδάκια και εμείς σας υποσχόμαστε πλούτη και κέρδη αμύθητα μια και πετύχαμε να υποβιβάσουμε το εργατικό κόστος στο χαμηλότερο σημείο…( να δεις τι σου ‘χω για μετά ).

Πραγματοποίησα θανατηφόρες διαρθρωτικές ( καταστροφικές) αλλαγές.  Έχω ξεχαρβαλώσει τις εργασιακές σχέσεις, έκανα φανταχτερές μεταρρυθμίσεις και τους έβαλα τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι! Τους έβαλα τσιγκέλια στα πλευρά, τους στέρησα την ανάσα, την ελπίδα, τα όνειρα, το ίδιο τους το ψωμί. Τους έκοψα και άλλο την σύνταξη, ανέβασα την υγεία, την παιδεία και την πρόνοια, στα ύψη. Έκανα τα καύσιμα απλησίαστα. Τους στρίμωξα ολοσχερώς, τους χαλιναγώγησα, τους εξαφάνισα!!!!! Μην κοιτάτε την οργή και το μίσος τους. Μην κοιτάτε τις απεργίες, τα συλλαλητήρια και τις διαδηλώσεις. Μαγική εικόνα είναι. Θα χαμηλώσουν, θα εξαντληθούν, θα υποκύψουν.

Οι προβοκάτορες δούλεψαν σχετικά καλά. Δεν μπόρεσα περισσότερα γιατί αυτοί εκεί στο ΠΑΜΕ, είναι υποψιασμένοι και δεν τους βάζεις εύκολα στο χέρι. Κρατάνε γερά τα σχοινιά, περιφρουρούνε καλά τους αγώνες τους. Αλλά πού θα μου πάνε…

Εγώ ελίσσομαι σωστά. Διαθέτω αντοχή και πειστικότητα και έχω ένα τσούρμο συμμάχων (όπως όλα τ’ αστικά κόμματα ), που μου συμπαρίστανται, με προστατεύουν και μ’ ενισχύουν. Έχω τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, τα ΜΜΕ, τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοκατασκευαστές, τους εφοπλιστές και όλο το αφάν γκατέ της άρχουσας τάξης. Όπως επίσης την προπαγάνδα, την μουτζούρα και την λάσπη στους αντίπαλους μου, δηλαδή τον Ελληνικό Λαό.

Αλλάξαμε το επιχειρηματικό περιβάλλον, προωθήσαμε τις μεγάλες ανατροπές και προσφέραμε ( εκτός από ευχολόγια) κίνητρα και εγγυήσεις. Εκμεταλλευτήκαμε λοιπόν την κρίση και φτιάξαμε μια χώρα ιδανική, μια χώρα παράδεισο για τις επενδύσεις και την άνετη κερδοφορία σας. Ελάτε! Ιδιωτικοποιούμε και ξεπουλάμε τα πάντα ».

Αν το πράγμα δεν ήταν επικίνδυνο, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί γελοίο.

_________________________________________________________________________________________________________

Ο Βασίλης Λιόγκαρης γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς πρόσφυγες, εργάτες, πολυφαμελίτες. Έζησε στα πρώτα παιδικά του χρόνια τη λαίλαπα της κατοχής και μεταφέρει τις τραυματικές αυτές εμπειρίες στα γραφτά του. Σπούδασε θέατρο και για ένα διάστημα δούλεψε σ’ αυτό. Αργότερα απορροφήθηκε από την παραγωγική διαδικασία όπου εργάστηκε σε διάφορες βιομηχανίες. Ο Βασίλης Λιόγκαρης είναι συγγραφέας της γενιάς και της τάξης του. Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.