Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν στο Παρίσι κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων των «κίτρινων γιλέκων» (από το γιλέκο που πρέπει να υπάρχει σε όλα τα οχήματα για έκτακτες περιπτώσεις, ώστε να χρησιμοποιείται ως «σήμα συναγερμού»).
Οι αρχές προχώρησαν σε χρήση δακρυγόνων και κανονιών νερού κατά των διαδηλωτών. Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι έγιναν 205 συλλήψεις στην γαλλική πρωτεύουσα, ενώ υπάρχουν δεκάδες τραυματίες.
«Είμαι συγκλονισμένος από τις επιθέσεις (που έγιναν) στα σύμβολα της Γαλλίας», δήλωσε ο πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ στους δημοσιογράφους. «Είμαστε προσηλωμένοι στον διάλογο, αλλά και στον σεβασμό του νόμου», πρόσθεσε.
Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης των «κίτρινων γιλέκων», κάποιοι στόχευσαν την Αψίδα του Θριάμβου και άλλα μνημεία, ενώ άλλοι έσπασαν βιτρίνες μαγαζιών.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, η τρίτη ημέρα εθνικής κινητοποίησης των «κίτρινων γιλέκων» είχε σήμερα 75.000 διαδηλωτές στη Γαλλία.
Φορώντας κίτρινα γιλέκα, οι διαδηλωτές έχουν ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις τους από τις 17 Νοεμβρίου κλείνοντας εθνικές οδούς σε όλη τη γαλλική επικράτεια, είτε βάζοντας φωτιά σε οδοφράγματα, είτε τοποθετώντας βαριά οχήματα. Κατά περιπτώσεις, εμποδίζουν ακόμη και την πρόσβαση σε εμπορικά κέντρα ή εργοστάσια.
Επίσημα τα «κίτρινα γιλέκα » εμφανίζονται ως «ακομμάτιστη» και «αυθόρμητη πρωτοβουλία», ωστόσο υποστήριξη με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν εκφράσει μια σειρά πολιτικές δυνάμεις, από την «Ανυπότακτη Γαλλία» του Ζαν Λικ Μελανσόν (που πρωτοστατεί στην αναμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας, μετά από πολύχρονες συνεργασίες με το μεταλλαγμένο Γαλλικό ΚΚ) μέχρι και τον «Εθνικό Συναγερμό» της Μαρίν Λεπέν.
Δυνάμεις που προσπαθούν να ενισχύσουν τον ταξικό προσανατολισμό στο εργατικό κίνημα, προσεγγίζουν τα «κίτρινα γιλέκα » θέτοντας ερωτήματα όπως «να κινητοποιηθούμε με τι σκοπό;». Για παράδειγμα, σε ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Εργαζομένων στη Χημική Βιομηχανία (FNIC – μέλος της ΠΣΟ) τόνιζε ότι πέρα από «επιδερμικές αντιδράσεις» στις αυξήσεις των καυσίμων, το ζήτημα είναι οι εργαζόμενοι να αντιταχθούν συνολικά στην πολιτική της κυβέρνησης Μακρόν, την οποία βέβαια στον πυρήνα της υποστηρίζουν και όλες οι άλλες φιλοευρωπαϊκές ή ευρωσκεπτικιστικές δυνάμεις, που υπηρετούν τα ταξικά συμφέροντα των γαλλικών μονοπωλίων.
Εκ των διοργανωτών, σε αρκετές περιπτώσεις έχει διατυπωθεί άρνηση να υπάρξει συνεννόηση με συνδικάτα.
