Ζήσα­με με συναι­σθή­μα­τα ανά­μει­κτα τους –από και­ρό ανα­με­νό­με­νους, τίτλους τέλους για τον παλιό­τε­ρο σε συνε­χή λει­τουρ­γία _102 χρό­νια, κινη­μα­το­γρά­φο στην Αθή­να, μέσα από επί­θε­ση στον πολι­τι­σμό που είναι συνε­χής και συντο­νι­σμέ­νη, στε­ρώ­ντας τη λαϊ­κή οικο­γέ­νεια από τις τελευ­ταί­ες ελά­χι­στες πιθα­νό­τη­τες (του όποιου) ποιο­τι­κού κινη­μα­το­γρά­φου και κυρί­ως την κοι­νω­νι­κή επα­φή που προ­σφέ­ρει η κινη­μα­το­γρα­φι­κή αίθου­σα, για­τί … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Τι ήταν για μας τα Ιντε­άλ;.