Επι­λέ­ξα­με να γρά­ψου­με τον τίτλο με την απα­ρά­μιλ­λη «ανορ­θο­γρα­φία» του που τσά­κι­ζε κόκ­κα­λα και απο­τε­λού­σε σήμα κατα­τε­θέν του Μποστ. Μονα­δι­κό φαι­νό­με­νο αυτο­δί­δα­κτου — έντε­χνου λαϊ­κού καλ­λι­τέ­χνη, εύστο­χος σαρ­κα­στής των πάντων — και του εαυ­τού του. Με μονα­δι­κή δεξιο­τε­χνία καταγ­γέλ­λει και σαρ­κά­ζει τους υπαί­τιους της φτώ­χειας, της ανερ­γί­ας, της πεί­νας, της μετα­νά­στευ­σης του λαού μας στην επο­χή του. … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Τους πραί­πη να τους θιμώ­μα­σται… Ο λαϊ­κώς ζογρά­φως Μποστ.