Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανά­κης // Πριν πολ­λά χρό­νια έγρα­φε ο Μίκης στον Γρη­γό­ρη Μπι­θι­κώ­τση: «Γρη­γό­ρη. Διά­βα­σα με κατά­πλη­ξη ότι πρό­κει­ται να τρα­γου­δή­σεις στα «Δει­λι­νά» τον «Ύμνο της Επα­να­στά­σε­ως». Νομί­ζω ότι είσαι αρκε­τά μεγά­λος για να κατα­λα­βαί­νεις τι πρό­κει­ται να κάνεις. Πόσες ευθύ­νες επω­μί­ζε­σαι και σε τι σοβα­ρούς κιν­δύ­νους μπαί­νεις. Κάθι­σε σπί­τι σου με αξιο­πρέ­πεια. Μην γκρε­μί­ζεις με … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το «Τρα­βή­ξα­νε ψηλά πολύ ψηλά, δύσκο­λο και να χαμηλώσουνε…»(1).