Αγα­πη­μέ­νη μητέ­ρα, βρι­σκό­μα­στε πια στα πέμ­πτα Χρι­στού­γεν­να που τα περ­νάω έγκλει­στος και στον τέταρ­το χρό­νο που βρί­σκο­μαι στη φυλα­κή. Αυτή η ανα­γκα­στι­κή εμπει­ρία των Χρι­στου­γέν­νων του 1926 στην Ustica υπήρ­ξε ένας παρά­δει­σος προ­σω­πι­κής ελευ­θε­ρί­ας σε σύγκρι­ση με την αίσθη­ση του φυλα­κι­σμέ­νου, που ακο­λού­θη­σε. Αλλά μην πιστεύ­ε­τε ότι η ηρε­μία μου μειώ­θη­κε. Μεγά­λω­σα κατά τέσ­σε­ρα χρό­νια, … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Χρι­στου­γεν­νιά­τι­κο γράμ­μα του Antonio Gramsci στη μάνα του.