Οι γιορ­τές του Χρι­στια­νι­σμού, είτε οι ειδω­λο­λα­τρι­κές που εκχρι­στια­νί­στη­καν, είτε αυτές που  «γέν­νη­σε» ο ίδιος ο χρι­στια­νι­σμός. απο­τέ­λε­σαν τη βάση για το σχη­μα­τι­σμό ονο­μά­των, π.χ. Ευάγ­γε­λος (από τη γιορ­τή του Ευαγ­γε­λι­σμού της Θεο­τό­κου), Θεο­φά­νης από τη γιορ­τή των Θεο­φα­νί­ων κλπ. Το Θεο­φά­νης (< θεο- + ‑φάνης < φαί­νω, ‑ομαι) είναι προ­χρι­στια­νι­κό όνο­μα, υπήρ­χε και αντί­στοι­χη γιορ­τή … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το Χρό­νια πολ­λά στους εορ­τά­ζο­ντες: Θεο­φά­νη, Θεο­φα­νία, Ιορ­δά­νη, Ιορ­δά­να, Φώτη, Φανή….