Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

13 Δεκεμβρίου 1967: Εκδηλώνεται το βασιλικό «αντιπραξικόπημα»

Στις 13 Δεκέμβρη του 1967 εκδηλώνεται το βασιλικό αντιπραξικόπημα στην Ελλάδα. Επρόκειτο, ουσιαστικά, για την προσπάθεια της αντικατάστασης της χούντας των συνταγματαρχών από τη χούντα των στρατηγών. Οπως είναι γνωστό, την ίδια περίοδο που η χούντα των «συνταγματαρχών» ετοιμαζόταν για το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος προετοίμαζε δικό του πραξικόπημα με την ηγεσία του ελληνικού στρατού. Και οι δυο κινήσεις ήταν εν γνώσει των Αμερικανών που με κάθε ευκαιρία παρότρυναν είτε τη μια, είτε την άλλη πλευρά. Με την επικράτηση του πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη 1967, ο Κωνσταντίνος αναγνώρισε τη χούντα και συνεργάστηκε μαζί της. Ομως, δεν παραιτήθηκε από την ιδέα για ένα νέο πραξικόπημα που θα τον καθιστούσε απόλυτο κυρίαρχο. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια ταξιδιού του στις ΗΠΑ, το Σεπτέμβρη του 1967, επιχείρησε να αποσπάσει την υποστήριξη των Αμερικανών για το αντιπραξικόπημά του.

Στις 13 Δεκέμβρη εκδηλώνεται το βασιλικό αντιπραξικόπημα και ο Κωνσταντίνος μεταβαίνει στην Καβάλα, αφού υπολόγιζε στην υποστήριξη των διοικητών όλων των στρατιωτικών σχηματισμών της Βόρειας Ελλάδας. Στο σχέδιό του ήταν, έχοντας στο πλευρό του όλες τις μονάδες της Β. Ελλάδας και της Θεσσαλίας, να ασκήσει πίεση στη χούντα και να απαιτήσει την παράδοση της εξουσίας.

Ομως, ο Γλύξμπουργκ υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο. Μια σειρά συνεργατών του την τελευταία στιγμή υπαναχώρησαν, με αποτέλεσμα ορισμένες κρίσιμες μονάδες, όπως οι μονάδες τεθωρακισμένων, να μην πάρουν μέρος, όπως υπολογιζόταν αρχικά, στο πραξικόπημα. Κάποιοι άλλοι από τους συνεργάτες του βασιλιά λειτουργούσαν ως πράκτορες της χούντας, αφού, όπως αποδείχτηκε, η χούντα γνώριζε εκ των προτέρων όλες τις κινήσεις του βασιλιά. Ετσι, μέσα σε λίγες ώρες αποδείχτηκε ότι ο βασιλιάς δε διέθετε τις απαραίτητες δυνάμεις και η χούντα πέρασε στην αντεπίθεση, συλλαμβάνοντας τους συνεργάτες του και κινητοποιώντας τις πιστές σ’ αυτήν μονάδες.

Τα ξημερώματα της 14ης Δεκέμβρη 1967, όταν πια το ενδεχόμενο της σύλληψής του από τις δυνάμεις της χούντας ήταν πολύ πιθανό, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα. Την επομένη, η χούντα ορίζει αντιβασιλιά τον αντιστράτηγο Ζωιτάκη και «πρωθυπουργός» αναλαμβάνει ο Γ. Παπαδόπουλος.