Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
Όταν η μικρή αλλά αγωνιστική Σουηδική κομμουνιστική Νεολαία ανακοίνωσε πως διοργανώνει Μπριγάδα για το 44ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, δεν χρειάστηκε πολλά δευτερόλεπτα να το αποφασίσουμε. Θα πάμε μαζί τους, αποφασίσαμε ομόφωνα! Μας έστειλαν το πρόγραμμα με κάποιες επιλογές τους, είχαμε ήδη διαβάσει, μελετήσει το επίσημο και όταν αποφασίσαμε να πάμε ήδη είχαμε κατασταλάξει στο ότι “Δεν προλαβαίνουμε να δούμε όσα θέλουμε“ επειδή θέλουμε να τα δούμε ΟΛΑ.
Κάπου γύρω από την Κεντρική Σκηνή θα είμαστε, έλεγε το καθημερινό πλάνο μας, μετά τις οκτώμισι- εννιά, μέχρι τότε Διεθνούπολη, που είχαν περίπτερο οι Σουηδοί και φυσικά βιβλιοπωλείο.Την πρώτη μέρα μας μπήκε κι ένα καινούργιο καθήκον. Να ενισχύσουμε αλληλέγγυα το Σουηδικό χιπ-χοπ συγκρότημα “1917” κι ας μην είμαι εκατό τα εκατό σίγουρος πως θέλω, κι ας ήταν χαμηλά στις πρώτες επιλογές η Μαθητική σκηνή. Καλά που πήγαμε! Ηταν εμπειρία να μετρήσεις τον σφυγμό όταν η μαθητιώσσα τα έχωνε στον Καπιταλισμό.
Συναντηθήκαμε το πρωί της Πέμπτης στο Αεροδρόμιο της Στοκχόλμης με τα Σουηδόπουλα. Εκεί ήταν οι τέσσερις από το σύνολο των έξι που είχαν δηλώσει. Οι άλλοι δύο, οι επίσημοι εκπρόσωποι ήταν ήδη στην Αθήνα και συμμετείχαν σε σεμινάρια που η ΚΝΕ οργάνωσε για τους ξένους αντιπροσώπους, μια σπουδαία διεθνιστική βοήθεια προς το διεθνές νεολαιίστικο κομμουνιστικό κίνημα. Οχτάωρα κάθε μέρα!!!! Και προσκύνημα στην Καισαριανή!
Πολύς θαυμασμός για τα παιδιά της ΚΝΕ. Απίστευτη δουλειά. Τεράστιες αλλά καλαίσθητες και λειτουργικές κατασκευές. Και μετά χιπ-χοπ, λίγο Θαλασσινό, λίγη Μποφίλιου, λίγη Κανά και σια. Όλα από λίγο. Και ανάμεσα μια ματιά στα βιβλία. Κόσμος παντού και κομμουνιστές νεολαίοι παντού. Να βοηθήσουν, να εξυπηρετήσουν, να απαντήσουν ή να μάθουν και να απαντήσουν, να σερβίρουν, να καθαρίσουν…. Με ευγένεια και χαμόγελο.
Την Παρασκευή περίπου το ίδιο πρόγραμμα με μεγαλύτερη όμως δυσκολία στην μετακίνηση λόγω πλήθους. Στις εφτά και δέκα στρώθηκα
για να “κλείσω” τραπέζι για είκοσι άτομα (εγώ από την Σουηδία για τους Αθηναίους!!!) για τις συναυλίες του Νταλάρα και μετά του Βασίλη που άρχιζαν 9.30 και 11 και έτσι είδα με το ζόρι μερικούς φίλους, ξανά στα βιβλία και άκουσα την πρέσβειρα της Κούβας να καταδικάζει το εμπάργκο και τον Τραμπ. Kάτι ιδιαίτερο για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου που διαμορφώνει συνειδήσεις. “Βασίλη ζούμε για να σ’ ακούμε κι όσοι δεν σ’ ακούνε να παν να γ@μηθούνε” , λέει το γνωστό χιλιοειπωμένο σύνθημα που ακούστηκε και το βράδυ από τους αμέτρητους θαυμαστές που γκρέμισαν χθες την Κεντρική σκηνή με έναν Βασίλη από τα παλιά. ” και είναι ζωή αυτή;” αποκρίθηκε ο Βασίλης και του έβγαλα το καπέλο μου!
Στις έξι η ώρα το Σάββατο “έκλεινα” καρέκλες για τις “μπολσεβίκικες” ομιλίες των Γραμματέων που άρχιζαν στις 8.30 και μετά τον Μικρούτσικο στην Συναυλία για τον τεράστιο Γ.Ρίτσο ( με διαστημική Ρίτα Αντωνοπούλου). “Ψηλά τον πήχυ” έβαλε ο Κουτσούμπας για όλους μας! Μεγάλη, παγκόσμια, προσφορά του ΚΚΕ και της ΚΝΕ να σπάσουν το εμπάργκο του Ισραήλ και να φέρουν την σοβαρή, προσγειωμένη και παθιασμένη, την μόνο 17 χρονών Παλαιστίνια αγωνίστρια Ταμίμι.
Εκστασιασμένοι και εμείς και άλλο τόσο τα Σουηδάκια. Πηγαίναμε όλο και πιο νωρίς στο Πάρκο και στα βιβλία και θέλαμε αντιηλιακό! Δύο φίλοι, μας διηγήθηκαν τι τράβηξαν για να φτάσουν από την Πύλη στις καρέκλες, που κρατούσα για τις ομιλίες, από το στριμωξίδι. Το Σάββατο που φεύγαμε κατά τις 2.30 το πρωί μετά από τα τελευταία κνίτικα σουβλάκια κάτω απο τόν ήχο του Πασχαλίδη, για να προλάβουμε το αεροπλάνο τα χαράματα, κόσμος με καρέκλες στα χέρια μετακινούνταν στο Ικαριώτικο γλέντι.
Έχασα όλα τα θέατρα, τις συζητήσεις, τον Ζαραλίκο, τον Τσολιά, τον Κορακάκη… Έχασα τα δύο τρίτα του Φεστιβάλ μα αυτά που είδα φτάνουν και περισεύουν. Θάχουμε όλο το χρόνο να μιλάμε γι’αυτό το εκπληκτικό Φεστιβάλ. Του χρόνου όμως δεν την ξαναπατάω. Αντηλιακό, ομπρέλα και ζωσμένος νερά θα πάω στο Φεστιβάλ, με ρούχα και παπούτσια στο χρώμα της σκόνης, με ένα καροτσάκι λαϊκής για να κουβαλάω τα βιβλία. Και θα βρώ, που θα πάει, κάποιον άλλον να κρατάει τα τραπέζια.
________________________________________________________________________________________________
Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία
