Βλέμ­μα­τα απλα­νή. Ακό­μη και περι­παι­κτι­κά, του τύπου «τι νομί­ζε­τε πως κάνε­τε και σεις που βγή­κα­τε στο δρό­μο;». Η πορεία να περ­νά τους κεντρι­κούς δρό­μους της πόλης, τα συν­θή­μα­τα για το «νόμο-λαι­­μη­­τό­­μο» να δονούν τον αέρα και γύρω, βου­βές σκιές, με ψώνια η τον καφέ στο χέρι να παρα­τη­ρούν. Άλλοι στους δρό­μους, με σημαί­ες και πανό, … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το “Μισώ τους αδιά­φο­ρους…”.