Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ

Γράφει η Ελένη Κακναβάτου //

Ω, της αυγής κροκάτη γάζα
Γαρούφαλα του δειλινού,
Λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
Χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας.
Κ. Βάρναλης

Από το χάραμα μέχρι τη νύχτα, μετά το δειλινό, δουλειά και πάλι δουλειά για τους “μοιραίους” του Κ. Βάρναλη. Πήγαιναν στο εργοστάσιο, στο γιαπί, στο ορυχείο πριν τη χαραυγή και επέστρεφαν μετά το δειλινό, χάνοντας τις χαρές της ζωής. Ακόμη κι αυτές οι απολαύσεις, οι εικόνες της φύσης, που ο κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να γευτεί, γιατί απλόχερα δίνονται από το φυσικό περιβάλλον, έμεναν μακριά τους.
Πόσοι και πόσοι αγώνες δεν έγιναν για το ωράριο, για το 8ωρο, επί δυο και πλέον αιώνες!
Σήμερα εν μέσω κρίσης είναι επιβεβαιωμένο και τοις πάσι γνωστό ότι η κερδοφορία του κεφαλαίου επιδιώκει, και σε πολλές περιπτώσεις το έχει πετύχει, κατάργηση του ωραρίου και επαναφορά στα επίπεδα της εποχής του 1800. Σήμερα, δηλαδή, σε μια εποχή που η τεχνολογία θα έπρεπε να εξασφαλίζει μείωση του ωραρίου με ψηλότερες αποδοχές και απόλαυση περισσότερου ελεύθερου χρόνου.

Αφόρμηση για το σχόλιο μας ήταν η απάντηση που έδωσε η επίτροπος κ. M. Thyssen στην ΕΕ στον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Ζαριανόπουλο, ο οποίος κατέθεσε ερώτηση για το ωράριο εργαζομένων στην ΕΕ και την καταστρατήγησή του, αποτέλεσμα της οποίας είναι η εντατικοποίηση της δουλειάς και τα εργατικά ατυχήματα. Η κ. Επίτροπος απάντησε οτι σύμφωνα με οδηγία της ΕΕ του 2003 επιτρέπεται στους εργοδότες να επιβάλλουν ωράριο 13 και 16 ωρών με βάση τον μηνιαίο χρόνο εργασίας ή τον ετήσιο, αρκεί να τηρούνται οι προδιαγραφές που ορίζει η οδηγία.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Ριζοσπάστη:

[…] Σ’ αυτές τις στοιχειοθετημένες καταγγελίες, η Επίτροπος απαντά με προκλητικό κυνισμό τα εξής: «Η Ελλάδα οφείλει επίσης να συμμορφωθεί με την οδηγία της ΕΕ για το ωράριο εργασίας, η οποία καθορίζει τις ελάχιστες προδιαγραφές για την οργάνωση του ωραρίου εργασίας, για παράδειγμα, τα διαλείμματα, τις περιόδους ημερήσιας και εβδομαδιαίας ανάπαυσης και το μέγιστο μέσο εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών. Οι βάρδιες που διαρκούν 12 και 16 ώρες δεν παραβιάζουν τις διατάξεις της οδηγίας, εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην οδηγία».

Πρόκειται για την ευρωενωσιακή οδηγία 2003/88/ΕΚ, το αντεργατικό αυτό έκτρωμα που προβλέπει ημερήσιο χρόνο εργασίας 13 ωρών, διευθέτηση του εβδομαδιαίου χρόνου απασχόλησης σε 6μηνη (ή και ετήσια) βάση, ενώ βέβαια περιλαμβάνει και τη ρήτρα «αυτοεξαίρεσης – optout», που επιτρέπει στις αστικές κυβερνήσεις και το κεφάλαιο να επιβάλλουν εβδομαδιαία απασχόληση μέχρι και 78 ώρες.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να απαιτήσουν και να προστατέψουν τα δικαιώματα που κατέκτησε η εργατική τάξη με αίμα και θυσίες. Να ανατρέψουν τις ” βελτιςτες πρακτικές ” του κεφαλαίου που επιβάλλει η ΕΕ. Δεν μπορεί να λέμε: Αρκεί που υπάρχει μεροκάματο. Τι να κάνουμε;

Τα μεροκάματα, αν δεν είναι ανθρώπινα, αν οι συνθήκες της δουλειάς δεν είναι ανθρώπινες, θα γίνουν ταφόπλακα για κάθε εργαζόμενο, όπως συνέβη πρόσφατα με τους άτυχους εργάτες στα ΕΛΠΑ Ασπροπύργου.