30 Μάρτη 1952. Ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του Δ. Μπάτσης, Ν. Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης εκτελούνται στου Γουδί, πίσω από το νοσοκομείο Σωτηρία. Τιμώντας την επέτειο το περιοδικό αφιερώνει τις λογοτεχνικές του στήλες στον Νίκο Μπελογιάννη. Με χαρά φιλοξενεί ποίημα ενός νέου παιδιού, της Ελένης Τζατζιμάκη, εμπνευσμένο από το Νίκο Μπελογιάννη.
Ό,τι απέμεινε από το κείμενο
(…) Δεν ήτανε πρώτη του Απρίλη.
Τέσσερις άνδρες. Τους χτύπησε η ίδια σφαίρα-
είχανε την ίδια καρδιά.
Μόνο τους ψέμα: ο θάνατος. Δεν πέθαναν ποτέ.
Ήταν η σφαίρα μήτρα συσπώμενη σε αίμα κόκκινο. Ώρα γεννήσεως: τέσσερις και δέκα.
Για το αιώνιο παιδί
και το όμορφο γαρίφαλο. (…)
Ελένη Τζατζιμάκη
Από τη συλλογή «Σε ποιον ανήκει μια ιστορία;», εκδ. Μελάνι (υπό έκδοση), 2015
