Σε κλίμα έντονης πόλωσης και όξυνσης της ενδοαστικής κόντρας σε «νευραλγικά» ζητήματα, διεξάγονται την Τρίτη 6 Νοέμβρη στις ΗΠΑ οι ενδιάμεσες βουλευτικές και πολιτειακές εκλογές. Αφορούν την ανανέωση των 435 μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων και των 35 εδρών της 100μελούς Γερουσίας, την ανάδειξη νέων κυβερνητών σε 39 πολιτείες και δημοψηφίσματα για διάφορα οικονομικά και κοινωνικά θέματα.
Φέτος, πολύ περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι ενδιάμεσες εκλογές (λέγονται έτσι γιατί διεξάγονται στη μέση της 4ετούς προεδρικής θητείας) προβάλλουν ως έμμεσο «δημοψήφισμα» της κυβέρνησης του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Οι προεκλογικές εκστρατείες επικεντρώνονται σε θέματα που αφορούν τη σκλήρυνση της μεταναστευτικής πολιτικής, την κατάσταση της οικονομίας (που είναι σε ασθενική ανάπτυξη) και την πιθανή «μεταρρύθμιση» του συστήματος Ασφάλισης. Αντίθετα, ελάχιστα απασχολούν τα προεκλογικά επιτελεία των υποψηφίων θέματα εξωτερικής πολιτικής. Σε κάθε περίπτωση, οι ψηφοφόροι, όσοι προσέλθουν (στις αντίστοιχες εκλογές το 2014 η συμμετοχή ήταν στο 36,4%) καλούνται για άλλη μια φορά να διαλέξουν μεταξύ «Σκύλλας» και «Χάρυβδης» από τα κόμματα του κεφαλαίου.
Η όξυνση της πόλωσης στο εσωτερικό των ΗΠΑ χαρακτηρίζεται από κλιμάκωση της «πολεμικής» ρητορικής Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, αλλά και από διαδοχικά κρούσματα μισαλλόδοξης βίας (π.χ. πρόσφατη πολύνεκρη επίθεση σε εβραϊκή συναγωγή), όπως και από την προβολή του «μπαμπούλα» των μεταναστών, με αφορμή τα καραβάνια φτωχών που κινούνται από την Κεντρική Αμερική μέσω Μεξικού προς τις ΗΠΑ, με την αμερικανική κυβέρνηση να κατεβάζει χιλιάδες στρατού. Στο προπαγανδιστικό επίπεδο, το επιτελείο Τραμπ για τη στήριξη Ρεπουμπλικάνων υποψηφίων κυκλοφορεί ένα κυνικό βίντεο που εμφανίζει έναν Μεξικανό εγκληματία ο οποίος σκότωσε δύο αστυνομικούς και την «ομολογία» ότι θα σκότωνε κι άλλους, και στη συνέχεια «παίζει» συνειρμικά με πλάνα από τα καραβάνια στα σύνορα, με το «μήνυμα» «Πόσους τέτοιους θα αφήσουν οι Δημοκρατικοί να περάσουν;» και την κατάληξη ότι «ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικάνοι θα κάνουν την Αμερική και πάλι ασφαλή». Στην αντιπαράθεση μπαίνει και η σκλήρυνση της στάσης των ΗΠΑ απέναντι στη Βενεζουέλα, με τον σύμβουλο Ασφαλείας Τζον Μπόλτον να ανακοινώνει την Πέμπτη νέες κυρώσεις, αυτή τη φορά σε κρατικές επιχειρήσεις που ασχολούνται με το εμπόριο χρυσού. Επίσης ο Μπόλτον κατηγόρησε τη Βενεζουέλα ότι μαζί με την Κούβα και τη Νικαράγουα αποτελούν την «τρόικα της τυραννίας» στη Λατινική Αμερική. Απείλησε μάλιστα ότι αυτή η «τρόικα δεν θα διαρκέσει για πολύ» και ότι οι ΗΠΑ θα στηρίξουν τους «μαχητές της ελευθερίας», δηλαδή επιβεβαίωσε τις κινήσεις για ανατροπή κυβερνήσεων. Την ίδια φυσικά στόχευση είχαν και οι Δημοκρατικοί, αλλά με άλλη τακτική.
Στο παιχνίδι και η «παρέμβαση στις εκλογές από Ρωσία και Κίνα»
Σε αυτό το σκηνικό, φουντώνει και ο «πόλεμος» Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων σχετικά με απόπειρες «αλλοίωσης» του εκλογικού αποτελέσματος από Ρωσία και Κίνα. Στο «παιχνίδι» μπήκε το Σεπτέμβρη και ο Τραμπ, που σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ κατηγόρησε την Κίνα ότι προσπαθεί να αναμειχθεί στις ενδιάμεσες εκλογές, γιατί είναι «ο πρώτος Πρόεδρος που προκαλεί την Κίνα στο θέμα του εμπορίου». Προηγουμένως, ο ανεξάρτητος ανακριτής Ρόμπερτ Μιούλερ κατηγόρησε αξιωματικούς της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών της Ρωσίας ότι είχαν «παρεισφρήσει» στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές της πρώην υπουργού Εξωτερικών και υποψήφιας των Δημοκρατικών στις προεδρικές εκλογές του 2016, Χίλαρι Κλίντον.
Κουρνιαχτός σηκώνεται και για την «ασφάλεια του μηχανισμού διεξαγωγής των εκλογών», με αφορμή έκθεση του Κογκρέσου, τον περασμένο Γενάρη, για πεπαλαιωμένα, ευάλωτα και τρωτά σε επιθέσεις χάκερς ηλεκτρονικά συστήματα ψηφοφορίας, τα οποία έχουν στήσει τρεις μεγάλες εταιρείες που μοιράζονται την «πίτα» κρατικών επιχορηγήσεων.
Οπως και να ‘χει, η ενδοαστική κόντρα θα συνεχιστεί στις ΗΠΑ, ανεξάρτητα από το αν θα επικρατήσουν στο Κογκρέσο οι Δημοκρατικοί (το πιθανότερο) ή εάν θα εξακολουθούν να ελέγχουν οι Ρεπουμπλικάνοι και τους τρεις θεσμικούς «πυλώνες» (Ανώτατο Δικαστήριο, Κογκρέσο και κυβέρνηση). Πάντως τα τελευταία χρόνια ξεσπάνε κάποιες εργατικές κινητοποιήσεις σε διάφορους κλάδους (π.χ. εκπαιδευτικοί, νοσηλευτές, εργάτες σε πολυκαταστήματα, ηλεκτρονικό εμπόριο κ.α.), ενώ οι τεντουπόλεις αστέγων σε αστικά κέντρα, όπως αυτά του Λος Αντζελες, αυξάνονται. Η κατάσταση ωστόσο για το λαό δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν υπάρξει ισχυρό ταξικό εργατικό κίνημα αμφισβήτησης του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Ριζοσπάστης.
