Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ισραήλ, απαγορεύει στους Παλαιστίνιους γονείς να συνοδεύουν στο Νοσοκομείο τα άρρωστα από καρκίνο παιδιά τους.

 

   Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //

Τα άρρωστα από βαριές αρρώστιες και καρκίνο παιδιά της Δυτικής Όχθης και της Γάζας πηγαίνουν στο Παλαιστινιακό Νοσοκομείο Augusta Victoria στην Ιερουσαλήμ. Πολλά από αυτά χωρίς τους γονείς τους επειδή θεωρούνται “κίνδυνος” για την ασφάλεια του κράτους δολοφόνου.

Ας δούμε τι λέει ο Jesper Eneroth, νεαρός σοσιαλδημοκράτης πολιτικός, μέλος της Εκκλησιαστικής επιτροπής στην πόλη Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, που ήταν στο Ισραήλ πριν λίγες ημέρες. «Χθές έζησα κάτι πολύ φρικτό. Στο Νοσοκομείο Augusta Victoria στην Ιερουσαλήμ συνάντησα άρρωστα παιδιά από την Γάζα και την Δ. Όχθη. Μερικά από αυτά έχουν καρκίνο, κάποια άλλα είναι βαριά άρρωστα σε κύρια όργανα του οργανισμού τους. Τα παιδιά της Γάζας βρίσκονται στο Νοσοκομείο και υπομένουν αυτή την δοκιμασία χωρίς τους γονείς τους. Το Ισραήλ έχει αποφασίσει ότι γονείς κάτω από 40 χρονών δεν μπορούν να φύγουν από την Γάζα για να είναι με τα παιδιά τους στο Νοσοκομείο, επειδή είναι επικίνδυνος παράγοντας για την ασφάλεια του Ισραήλ. Αυτό που είδα χθες με τα μάτια μου είναι μια τόσο απίστευτα σκληρή πολιτική που δεν ειναι δυνατόν να την κατανοήσω».

augusta2

Τσεκ πόιντ 300. 2000-2500 άνθρωποι περιμένουν όλη την νύχτα στην ουρά για να πάνε στις δουλειές τους ή στο Νοσοκομείο.

Τα παιδιά -όχι μόνο της Γάζας- που δολοφονούνται εν ψυχρώ την τελευταία περίοδο από τα Ισραηλινά στρατεύματα Κατοχής αλλά και της Δ. Όχθης δέχονται απίστευτη σκληρότητα. Συλλαμβάνονται, κακοποιούνται με ξυλοδαρμούς, αναγκαστικές ομολογίες και άλλα βασανιστήρια. Δέχονται εκβιασμούς πως αν δεν ομολογήσουν ή δεν καταδώσουν συνεργάτες τους, ο πατέρας τους θα χάσει την δουλειά του. Παρά τις αντιδράσεις από ακτιβιστές, δικηγόρους και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο ισραηλινός στρατός παραμένει ακλόνητος.

Σύμφωνα με την στρατιωτική νομοθεσία που εφαρμόζεται για τους Παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης, τα παιδιά ηλικίας 12 ετών και άνω αναγνωρίζονται ως ποινικά υπόλογοι για τις πράξεις τους και αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης έως και έξι μήνες για τη ρίψη μιας πέτρας.

Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναφέρουν πως οι ενέργειες του ισραηλινού στρατού στη Δυτική Όχθη εντάσσονται στο πλαίσιο της στρατηγικής του εκφοβισμού, ώστε τα παιδιά να τρομοκρατηθούν και να μείνουν μακριά από διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις στο μέλλον.

Παράλληλα, ο στρατός μέσω των ανακρίσεων επιχειρεί να συγκεντρώσει πληροφορίες για τις οικογένειες των ανηλίκων, μέλη των οποίων ενδέχεται να συμμετέχουν στο κίνημα ενάντια στην ισραηλινή κατοχή. Έφτασαν στο σημείο να υποχρεώνουν βαριά άρρωστα παιδάκια να πηγαίνουν μόνα τους, ασυνόδευτα για θεραπεία. Έχουν ξεπεράσει όλα τα όρια απανθρωπιάς.

Δεν έχει τέλος η προσπάθεια του Ισραήλ να αφανίσει τους Παλαιστίνιους με όλα τα μέσα. Να τους σβήσει κυριολεκτικά από τον χάρτη. Πολλοί αποκαλούν αυτήν την πολιτική σαν φυλετικό απαρτχάιντ. Μπορεί και αυτό να υπάρχει στα σκεπτικά αυτών που κυβερνούν το Ισραήλ. Το σίγουρο είναι πως με την βοήθεια των ΗΠΑ και της ΕΕ πραγματικά το κάνουν, επειδή μπορούν, με έναν παράλυτο και βουβό ΟΗΕ, ένα διασπασμένο λαό που υποφέρει τα πάνδεινα από τους Σιωνιστές κατακτητές και χωρίς καμία βοήθεια παρά μόνο την συμπαράσταση του παγκόσμιου λαϊκού κινήματος.

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία