Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης //
Εφόσον θα φύγουν αυτές
Οι μέρες οι βαριές,
Οταν όλοι οι φτωχοί ξεσηκωθούν,
Εσύ, ξανά απ’ την αρχή
Μαζί τους ξεσηκώσου!!!
Σαν σήμερα πέφτει η Βαστίλη. Πλήθη λαού ορμάνε προς τα τείχη της Βαστίλης. Οι πυροβολητές περνάνε με το μέρος του λαού και χτυπάνε το φρούριο. Ο λαός κυριεύει το φρούριο της Βαστίλης.
Για πρώτη φορά ο λαός στο προσκήνιο. Εμπνεόμενος από ένα όραμα (Ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη) δε διστάζει να χύσει το αίμα του για να γκρεμίσει το φρούριο – σύμβολο της μοναρχίας. Η πτώση της Βαστίλης, ένας θρίαμβος των λαϊκών δυνάμεων ενάντια στην τυραννία, επισημοποιεί την έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης .
Σήμερα πρέπει να γίνει το βήμα γα τη δική μας Βαστίλη. Είναι ο καιρός του δρόμου. Δε χρειάζεται μόνο, δεν αρκεί ο λαός τη θέλησή του να δηλώνει, μια επιλογή μόνο έχει, αυτή της επιβολής της θέλησής του. Και η Βαστίλη αποδεικνύει ότι το επιθυμητό είναι και δυνατό.
(Ο πίνακας που συνοδεύει το θέμα: Κατάληψη της Βαστίλης, 14 Ιουλίου 1789, Jean-Baptiste Lallemand, Musee Carnavalet)
