Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Λάκης Σάντας, ανιδιοτέλεια, σεμνότητα και ήθος

Το όνομα του Λάκη Σάντα συνδέθηκε με το κατέβασμα της χιτλερικής σημαίας από την Ακρόπολη, τη νύχτα της 30ής προς 31ης Μάη 1941, εγχείρημα που πραγματοποίησε μαζί με τον Μ. Γλέζο. Γεννήθηκε στις 22 Φλεβάρη 1922 στη Λευκάδα. Το 1934, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε το γυμνάσιο το 1940 και στη συνέχεια σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1942, εντάχθηκε στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα στην ΕΠΟΝ. Βγήκε στο βουνό με τον ΕΛΑΣ και πήρε μέρος σε αρκετές μάχες στην Αιτωλοακαρνανία, στη Φθιώτιδα και στην Αττικοβοιωτία. Το 1944 τραυματίστηκε.

Το 1946 εξορίστηκε στην Ικαρία. Το 1947 φυλακίστηκε στην Ψυττάλεια, απ’ όπου το 1948 στάλθηκε στη Μακρόνησο. Κατάφερε να διαφύγει στην Ιταλία και στη συνέχεια ζήτησε πολιτικό άσυλο στον Καναδά, όπου και έζησε μέχρι το 1962. Το 1963 επαναπατρίσθηκε στην Ελλάδα, όπου πέθανε το Σάββατο 30 Απριλίου 2011.

Η ανιδιοτέλεια, η σεμνότητα και το ήθος του χαρακτήρισαν όλη του τη ζωή και όλη του τη δράση και τίμησε τους αγώνες του λαού. Ο ίδιος σε συνεντεύξεις του συνήθιζε να λέει: «Δεν κυνηγάω ποτέ τη δημοσιότητα, γιατί θεωρώ ότι έχει εξευτελιστεί το ζήτημα πάρα πολύ. Την Αντίσταση δεν την κάναμε μόνο εμείς, έχουν σκοτωθεί χιλιάδες παλικάρια, γυναίκες και άνδρες, “ανώνυμοι”».