Μια καλά οργανωμένη και επικερδής βιομηχανία η διακίνηση προσφύγων και μεταναστών

Χιλιά­δες άνθρω­ποι στην Αφρι­κή θέλουν να εγκα­τα­λεί­ψουν τις πατρί­δες τους και να έρθουν στον «παρά­δει­σο Ευρώ­πη». Ένα επι­κίν­δυ­νο ταξί­δι που για κάποιους είναι μια καλο­στη­μέ­νη επι­χεί­ρη­ση, η οποία απο­φέ­ρει πάρα πολ­λά χρήματα.

Υπάρ­χει μια καλά οργα­νω­μέ­νη βιο­μη­χα­νία δια­κί­νη­σης προ­σφύ­γων και μετα­να­στών. Πρό­κει­ται για πραγ­μα­τι­κές επι­χει­ρή­σεις που δρα­στη­ριο­ποιού­νται διε­θνώς. Η Μάγια Μαρί Σεσίλ Νταρ­μέ από την Ύπα­τη Αρμο­στεία του ΟΗΕ για τους Πρό­σφυ­γες λέει σχε­τι­κά: «Αυτοί οι δια­κι­νη­τές έχουν τρα­πε­ζι­κούς λογα­ρια­σμούς στην Ευρώ­πη αλλά και στο Κάι­ρο και στο Ντου­μπάι, στις ΗΠΑ και στον Κανα­δά. Συγ­γε­νείς των προ­σφύ­γων που ζουν στην Ευρώ­πη μετα­βι­βά­ζουν τα χρή­μα­τα για ολό­κλη­ρο το ταξί­δι στους τρα­πε­ζι­κούς λογα­ρια­σμούς των διακινητών».

Πώς όμως οι πρό­σφυ­γες και οι μετα­νά­στες βρί­σκουν αυτούς του δια­κι­νη­τές και τους τρα­πε­ζι­κούς λογα­ρια­σμούς τους; Η απά­ντη­ση μάλ­λον αιφ­νι­διά­ζει. Πολ­λοί από αυτούς δια­φη­μί­ζουν τις υπη­ρε­σί­ες τους σε συγκε­κρι­μέ­νες σελί­δες στο facebook. Εκεί βρί­σκουν και τα τηλέ­φω­να των δια­κι­νη­τών και μαθαί­νουν καταρ­χήν πόσο κοστί­ζει το ταξί­δι. Εν τω μετα­ξύ έχει ανα­πτυ­χθεί και ένα είδος ασφά­λειας, δηλα­δή οι συγ­γε­νείς μετα­βι­βά­ζουν τα χρή­μα­τα μόνο εάν ο συγ­γε­νής τους φθά­σει σώος στην Ευρώ­πη. Είναι πραγ­μα­τι­κά τρο­μα­κτι­κό πόσο επαγ­γελ­μα­τι­κά κινούνται.

Είναι οργα­νω­μέ­νοι περί­που σαν ταξι­διω­τι­κά γρα­φεία. Υπάρ­χουν φθη­νές προ­σφο­ρές αλλά και προ­σφο­ρές πολυ­τε­λεί­ας. Τα ταξί­δια αυτά απευ­θύ­νο­νται κυρί­ως σε ανθρώ­πους που θέλουν να δια­φύ­γουν από τη βορειο­να­το­λι­κή Αφρική.

«Οι τιμές κινού­νται από 5.000 έως 10.000 δολά­ρια» λέει και πάλι η Μάγια Μαρί Σεσίλ Νταρμέ.

Το δίκτυο των δια­κι­νη­τών φρο­ντί­ζει ώστε ο πρό­σφυ­γας να φθά­σει καταρ­χήν στις ακτές της Λιβύ­ης. Στη συνέ­χεια, ανα­λαμ­βά­νει άλλος δια­κι­νη­τής, ο οποί­ος τον βάζει σε ένα πλοιά­ριο με κατεύ­θυν­ση την Ευρώ­πη. Πολ­λοί άνθρω­ποι δεν μπο­ρούν να πλη­ρώ­σουν όμως αυτό το ταξί­δι. Επί­σης, το δίκτυο είναι διάτρητο.

«Για να φθά­σουν οι άνθρω­ποι μέχρι τις ακτές της Λιβύ­ης συχνά παρεμ­βάλ­λο­νται δέκα με δεκα­πέ­ντε δια­φο­ρε­τι­κοί δια­κι­νη­τές και οι πρό­σφυ­γες πρέ­πει μόνοι τους να βρουν τον καθέ­να από αυτούς».

Οι πρό­σφυ­γες και οι μετα­νά­στες βρί­σκο­νται για εβδο­μά­δες ή για μήνες καθ’ οδόν. Πολ­λοί πρέ­πει ενδια­μέ­σως να εργα­σθούν για να εξοι­κο­νο­μή­σουν τα χρή­μα­τα για το επό­με­νο στά­διο του ταξι­διού. Μια επι­κίν­δυ­νη Οδύσ­σεια ταλαι­πω­ρη­μέ­νων ανθρώ­πων, οι οποί­οι δύσκο­λα επι­τυγ­χά­νουν το στό­χο τους και ακό­μα σπα­νιό­τε­ρα βρί­σκουν τον «παρά­δει­σο Ευρώπη».

Πηγή: Deutsche Welle