Μπρένταν Μπίαν, Ιρλανδός συγγραφέας και αγωνιστής για την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας. Γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1923
Στις αυτοβιογραφικές του νουβέλες «Στο σωφρονιστήριο» (1958) και «Εξομολόγηση ενός Ιρλανδού επαναστάτη» που δημοσιεύτηκε το 1965, ένα χρόνο μετά το θάνατο του, ο Μπίαν περιέγραψε τη συμμετοχή του στην παράνομη δράση των Ιρλανδών επαναστατών κατά τη δεκαετία του 1930 και τη ζωή στις αγγλικές φυλακές, όπου έζησε περίπου εννέα χρόνια.
Τα θεατρικά του έργα «Ο μελλοθάνατος» (1956) και «Ενας Ομηρος» (1958), στρεφόταν εναντίον της αναισθησίας και της σκληρότητας που κυριαρχούν στο σύγχρονο αστικό κόσμο και καταδικάζουν τη βία.
Στην Ελλάδα έγινε ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός από το ανέβασμα του έργου «Ενας Ομηρος», σε σκηνοθεσία του Λεων. Τριβιζά και με τη θαυμάσια μουσική και τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, ένα από τα οποία, το «Γελαστό παιδί», έγινε διεθνής επιτυχία.
Το «Ενας Ομηρος», που ο Μπίαν έγραψε το 1958, είναι εμπνευσμένο από τον απελευθερωτικό αγώνα του ιρλανδικού λαού κατά των Βρετανών, που δυνάστευαν το νησί επί 700 χρόνια. Αγώνας που υποχρέωσε το 1922 τους Βρετανούς ν’ αποχωρήσουν κρατώντας ένα μικρό μέρος (το 1/6) της χώρας -και το πιο πλούσιο- στα βόρεια, και αυτός είναι ο λόγος του συνεχιζόμενου αγώνα των Ιρλανδών. Στον αγώνα αυτόν συμμετείχε και ο Μπίαν, με συνέπεια να συλληφθεί και να καταδικαστεί σε φυλάκιση 9 ετών.
Στον ίδιο αγώνα συμμετείχε, ως ηγετικό στέλεχος, και ο Μάικλ Κόλινς, από τα ιδρυτικά μέλη του IRA. Πολιτικοί, ωστόσο, τον παγίδεψαν και στον εμφύλιο που ακολούθησε ο Κόλινς δολοφονείται σε ηλικία μόλις 32 ετών (εξ ου και οι στίχοι «σκοτώσαν οι δικοί μας το γελαστό παιδί», προσωνυμία που του είχε δοθεί από τους οπαδούς του), για να καταξιωθεί στη συνείδηση του ιρλανδικού λαού ως ήρωας.
Στην Ελλάδα το «Γελαστό παιδί» συνδέθηκε με τη δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη από τους παρακρατικούς το 1963 -πολύ περισσότερο όταν ο Κώστας Γαβράς το χρησιμοποίησε ως βασικό μουσικό μοτίβο στην ταινία του «Ζ», ενώ στο ίδιο τραγούδι, με τη φωνή της Φαραντούρη, ο στίχος «σκοτώσαν οι δικοί μας το γελαστό παιδί» έγινε «σκοτώσαν οι φασίστες το γελαστό παιδί».
Ο Μπρένταν Μπίαν έφυγε από τη ζωή το 1964, στα 41 του, χτυπημένος από τη μεγάλη του αδυναμία, το αλκοόλ.
