Γράφει ο Νίκος Μόττας //
«Συμφωνούμε με αυτά που λέτε, αλλά στην πράξη τι μπορεί να γίνει για να λυθεί η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον Έβρο;». Αυτή η ερώτηση βρίσκεται στα χείλη πολλών ανθρώπων τα τελευταία εικοσιτετράωρα.
Πρόκειται για εύλογη απορία που κατανοεί την ανάγκη να δωθεί ένα τέλος στο ανθρώπινο δράμα που συντελείται στα ελληνοτουρκικά σύνορα, μακριά από τον εθνικιστικό παροξυσμό που τεχνιέντως έχουν στήσει κυβέρνηση και αστικά ΜΜΕ.
Η εθνικιστική υστερία περί «εισβολής που δέχεται η Ελλάδα», περί «πολιορκίας των συνόρων», «ηρωϊκής αντίστασης των σωμάτων ασφαλειας», «εθνικής ομοψυχίας» κλπ, εκτός από επίκινδυνη είναι και αδιέξοδη. Όχι μόνο δεν δίνει λύση και διέξοδο στο πρόβλημα αλλά, αντίθετα, οξύνει την κατάσταση και αποπροσανατολίζει το λαό από την ουσία του ζητήματος.
Και η ουσία του ζητήματος είναι ότι ο εχθρός δεν είναι οι εγκλωβισμένοι στα σύνορα και τα νησιά πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά οι υποτιθέμενοι «σύμμαχοι» της χώρας μας, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτοί που μας χτυπούν φιλικά την πλάτη, δηλώνοντας υποκριτικά την «αλληλεγγύη τους στην Ελλάδα» που φυλάει τα «ευρωπαϊκά σύνορα», είναι οι ίδιοι που ευθύνονται για την απάνθρωπη κατάσταση στον Έβρο, στη Μόρια και αλλού.
Και εξηγούμαστε:
-Ποιοι ευθύνονται για τις προσφυγικές/μεταναστευτικές ροές; ΝΑΤΟ και ΕΕ, με την ενεργό συμμετοχή της Τουρκίας, υλοποίησαν μια σειρά ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Συρία (όπως και παλαιότερα σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη κλπ.) οδηγώντας εκατομμύρια ανθρώπους στον ξεριζωμό.
-Ποιοι παίζουν «διπλό παιχνίδι», καταδικάζοντας στα λόγια την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας ενώ, ταυτόχρονα, ενθαρρύνουν τα πολεμοκάπηλα σχέδια Ερντογάν στη Β. Συρία; Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι η απάντηση.
-Ποιοι έχουν οδηγήσει στον εγκλωβισμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στα ελληνικά νησιά και σήμερα στα ελληνοτουρκικά σύνορα; Ο ευρωπαϊκός κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ (που έχει συνυπογράψει η Ελλάδα) και η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας του 2016 (που επίσης φέρει την σφραγίδα της Ελλάδας).
Ποια είναι λοιπόν η λύση στο προσφυγικό ζήτημα; Είναι η ενίσχυση της καταστολής στα σύνορα ενάντια στους μετανάστες/πρόσφυγες; Είναι οι εθνορατσιστικές κραυγές για «ιερό πόλεμο» ενάντια σε ξεριζωμένους ανθρώπους, γυναίκες και παιδιά; Είναι, μήπως, λύση η εμπλοκή της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής-ακτοφυλακής (Frontex) στη φύλαξη των ελληνικών συνόρων; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Όχι.
Η μόνη πραγματική, ρεαλιστική λύση στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είναι η ανυπακοή απέναντι στην πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Είναι η ευθεία αμφισβήτηση των ευρωπαϊκών συνθηκών (βλ. Κανονισμός Δουβλίνου) που εγκλωβίζουν τους πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα.
Αυτό, λοιπόν, που τώρα απαιτείται είναι:
— Η κατάργηση του κανονισμού του Δουβλίνου και της κοινής δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας. Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να πιέσει, με όλους τους τρόπους και τα μέσα, για την οριστική αναστολή των δυο αυτών συμφωνιών, έτσι ώστε να απεγκλωβιστούν οι πρόσφυγες/μετανάστες από την Ελλάδα.
— Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ και της ΕΕ να οργανώσουν διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία, στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας και Τουρκίας-Συρίας και απευθείας μετακίνηση στις χώρες προορισμού τους.
— Να υπάρξει υγειονομική περίθαλψη όσων προσφύγων έχουν ανάγκη και να εξασφαλιστούν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όσο διάστημα χρειαστεί να μείνουν στην Ελλάδα.
— Να κλείσουν όλα τα hotspots στα νησιά του Αιγαίου και να δωθούν τα αναγκαία έγγραφα στους πρόσφυγες/μετανάστες προκειμένου να μεταβούν στις χώρες προορισμού τους.
—Να σταματήσει άμεσα κάθε συμμετοχή, στήριξη και εμπλοκή της Ελλάδας στις επιχειρήσεις των ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, που στηρίζουν την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία και τις επεμβάσεις στη Λιβύη, διαιωνίζοντας τον πόλεμο και τα κύματα προσφύγων.
Η διέξοδος από την κρίσιμη κατάσταση που έχει προκύψει βρίσκεται στην ανυπακοή απέναντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στη ρήξη με ευρωπαϊκές συνθήκες και αποφάσεις που μετατρέπουν σε «αποθήκες ψυχών» τα νησιά του Αιγαίου και τα ελληνικά σύνορα.
Το ζήτημα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης θα συνεχίζει να υφίσταται όσο συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο αυτοί που το δημιουργούν. Γι’ αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη να ενισχυθεί ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και αναπαράγει τη φτώχεια, την προσφυγιά και τη μετανάστευση, με αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
