Γράφει η Φαίδρα Ζαμπαθά – Παγουλάτου //
Λένε ότι η Τέχνη ενώνει τους ανθρώπους, εγώ θα έλεγα ότι η Ποίηση τους αγκαλιάζει και τους ταξιδεύει στην ομορφιά και την ηρεμία. Και είναι παρήγορο που οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια έκαναν ένα μεγαλύτερο βήμα να προσεγγίσουν την Ποίηση διαβάζοντας και Ποιήματα κι έτσι γεύτηκαν την γοητεία και τη συγκίνηση της ποιητικής μας γλώσσας.
Ο Ποιητής που παρουσιάζουμε βρίσκεται είναι ο Βασίλης Τσακίρογλου . Η ποιητική του συλλογή του έχει τίτλο «Χειμωνιάτικα Φεγγάρια».
Ο Ποιητής μας διαθέτει ένας πηγαίο ταλέντο και ακολουθούν η ευαισθησία και το μεράκι. Οι αντένες του συλλαμβάνουν και αξιοποιούν το καθημερινό « γίγνεσθαι » εν μέσω δυσκολιών, ανθρώπινων ρύπων , και μιας αρνητικής αύρας που εγκλωβίζουν τον άνθρωπο και τη ζωή του. Ωστόσο ο Ποιητής θα βρει την έξοδο και θα βγει νικητής και αλώβητος με τα χέρια του γεμάτα « Χειμωνιάτικα Φεγγάρια » , για τους φίλους του, τους αγαπημένους και ιδιαίτερα, για τους δύο εγγονούς του, που εύχομαι να κληρονομήσουν την πολυμάθεια και την ευαισθησία του άξιου Παππού τους.
Το πρώτο ποιητικό του βιβλίο έχει τίτλο ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ και εκδόθηκε το 1996, ενώ το δεύτερο τιτλοφορείται ΝΟΣΤΙΜΟΝ ΗΜΑΡ και βγήκε στην κυκλοφορία το 2οο5. Οχτώ χρόνια μετά μας χαρίζει τα ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ στα 2013 από τις Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ.
Εδώ συναντάμε έναν άλλο Βασίλη, «σαν έτοιμο από καιρό» για να δανειστούμε το στίχο του μεγάλου μας Καβάφη, σε μια προχωρημένη ποίηση, και μια άλλη ποιητική τεχνική. Είναι αλήθεια ότι μας ξάφνιασε, ένα όμορφο ξάφνιασμα λες και μέσα στο καταχείμωνο ξεπήδησε μια καλοκαιριάτικη μέρα, έστω και με χειμωνιάτικα φεγγάρια .
Οι αρετές του Βιβλίου πολλές ,επίσης πολλές και οι αλλαγές που εντοπίζουμε. Π.Χ. αλλαγή στη θεματική, στην τεχνική, στον τρόπο σκέψης, και ακόμα στην αναζήτηση της αλήθειας η οποία παρουσιάζεται πιο επιτακτική, μια και το απαιτούν οι καιροί. Τον απασχολούν ιδιαίτερα τα κοινά, η καθημερινότητα ,τα διογκωμένα προβλήματα ο ποιητής μας όμως δεν σκαλώνει πουθενά ,η προσωπική του βούληση , η ευαίσθητη καρδιά του και η υπευθυνότητα του σαν άνθρωπος αλλά και σαν ποιητής τον ωθούν να στηλιτεύει τα «κακώς κείμενα» . Τα σταθερά του βήματα στο χώρο της Ποίησης ξεπερνούν κατά πολύ τα δύο προηγούμενα Βιβλία του. Θα διαπιστώσουμε ότι ακόμη και τα προβλήματα που ταλανίζουν το λαό μας όπως ανεργία, εξαθλίωση και τόσα άλλα που μοιραία ακολουθούν θα περάσουν μέσα σε στίχους ποιημάτων. Επίκαιρος πάντα ο ποιητής ζει τον πυρετό του κάθε λεπτού και πολλές φορές γίνεται προφήτης χωρίς να το επιδιώκει. Η ματιά του απλώνει το βλέμμα μακριά, πέρα από τα καθημερινά με βάση τη φιλοσοφική του αναζήτηση στο μέλλον, για να εισχωρήσει με λεπτότητα σ ένα άλλο κομμάτι της ζωής αρκετά ζωτικό.
Και βέβαια το θέμα Έρωτας κατέχει σταθερά τη θέση που του αρμόζει χωρίς καμιά έκπτωση, υποβίβαση ή και μετακίνηση. Σεμνός, δημιουργικός ο Β.Τ. αλλά το ίδιο και ο Έρωτας διαγράφουν μια τροχιά ανόδου ,αξιοπρέπειας κι ευγένειας. Και η Ποίηση καμαρώνει στην περίοπτη θέση που της ετοιμάζει ο ποιητής. Και όλες αυτές οι διεργασίες και οι λειτουργίες που λαμβάνουν χώρα σ ένα ευρύ φάσμα όπου ο ποιητής παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο υποδύεται συχνά το μάγο. Οι λέξεις κονταροχτυπιούνται , κι επιστρατεύονται η τρυφερότητα, ο στοχασμός , ο ρεαλισμός, αλλά και ο λυρισμός ώστε να γεννηθούν τα ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ.
Η μουσικότητα, η αρμονία χαρακτηρίζουν τους στίχους και υποδηλώνουν μια δεξιοτεχνία στη γραφή. Σε μια ποίηση πολυεδρική γεμάτη χρώμα και ρυθμό απεικονίζεται ο πλούτος των συναισθημάτων, καθώς επίσης και η τραγικότητα της ζωής. Αυτό που ονομάζουν Κ ρ ι σ η είναι ο εξευτελισμός ενός γενναίου λαού που σέρνεται τον 21ο αιώνα χωρίς δουλειά, πεινασμένος και γυμνός χωρίς μέλλον και όραμα.
Ο Βασίλης πάντα βρίσκει τρόπους να τονίσει το δίκιο, την αλήθεια, την ελεύθερη σκέψη κι έκφραση. Ο Άνθρωπος με κεφαλαίο το Α τοποθετείται κάτω από τις φτερούγες του ποιητή μας για να του αποδοθούν οι αρχές και οι αξίες που του αρμόζουν σε μια ευνομούμενη δημοκρατική Πατρίδα. Ουμανιστής ο Βασίλης μέσα στη δήθεν παγκοσμιοποίηση καταθέτει την ανθρωπιά του και τη δοσμένη ποιητικά αλληλεγγύη του στον υποβαθμισμένο άνθρωπο.
Ο Ποιητής Β.Τ. δεν παύει να είναι ερωτευμένος με την ομορφιά, την Τέχνη, το φως, την αγάπη, ακόμη και το γκρίζο χειμωνιάτικο φεγγάρι που τραγουδάει άλλοτε γελώντας και άλλοτε δακρύχοντας στην συλλογή του.
Αυτό το νέο Βιβλίο του Ποιητή μας έχει πολλές αρετές , όπως είπαμε. Αλλά θα τονίσω μία μόνο που τη θεωρώ πολλή σημαντική ,και είναι αυτή της γλώσσας. Ο Ποιητής μας γράφει σωστά ελληνικά. Ο λόγος του είναι λαγαρός, χτισμένος με γερά υλικά, και με ευρήματα.
Η γλώσσα μας περνάει δυσκολίες και επικίνδυνες παγίδες , γι αυτό εμείς οι άνθρωποι των Γραμμάτων έχουμε καθήκον να την διαφυλάξουμε. Η γλώσσα μας είναι η ρίζα των Επιστημών, Ιατρικής, Φυσικής, Μαθηματικών και πολλών άλλων παγκοσμίως σε όλους τους λαούς της Γης. Αυτό επομένως το ελληνικό στοιχείο οφείλουμε να διασώσουμε ως κόρην οφθαλμού.
Ας αγκαλιάσουμε λοιπόν τα ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ, και να ζήσουμε μαζί τους κάποιες στιγμές ανείπωτης ομορφιάς μέσα στο ζοφερό κλίμα που ζούμε!!!!!!!
