Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άλμπερτ Αϊνστάιν

Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //

Ένας μεγάλος επιστήμονας. Η εξήγηση του φωτοηλεκτρικού φαινομένου – ένα Νόμπελ. Δύο θεωρίες που άλλαξαν την αντίληψή μας για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Ο προϊδεασμός της ανθρωπότητας για τις μαύρες τρύπες. Ο συγγραφέας του «Γιατί σοσιαλισμός».

 «Ειδική σχετικότητα».  

Όλοι οι νόμοι της φυσικής είναι ίδιοι σε όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς.

Η ταχύτητα του φωτός στο κενό έχει την ίδια τιμή, 300.000 Km/s, σε όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς.

Δύο συμβάντα τα οποία είναι ταυτόχρονα σε ένα σύστημα αναφοράς, δεν είναι, εν γένει, ταυτόχρονα σε ένα δεύτερο σύστημα που κινείται ως προς το πρώτο.

Αυτό σημαίνει ότι o ταυτοχρονισμός δεν είναι απόλυτη έννοια.

Σύμφωνα με έναν ακίνητο παρατηρητή, ένα κινούμενο ρολόι είναι πιο αργό κατά έναν συντελεστή γ εις την -1 από ένα ολόιδιο ακίνητο ρολόι.

Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό ως διαστολή του χρόνου.

 «Γενική Σχετικότητα».

Ο τετραδιάστατος χωρόχρονος.

Η καμπύλωση του χωροχρόνου εξ αιτίας της μάζας.

Η αρχή της ισοδυναμίας των επιδράσεων βαρύτητας και επιτάχυνσης.

Ακόμη και η εικόνα της μαύρης τρύπας του γαλαξία Μ87 δεν είναι παρά η πανηγυρική απόδειξή της. Η φωτεινή στεφάνη που βλέπουμε δεν είναι παρά η καμπύλωση του φωτός αστέρων πίσω από την μαύρη τρύπα.

tupos2

 

Μια εξίσωση. Ίσως, η ομορφότερη που έχει υπάρξει.

Η ισοδυναμία Ύλης και Ενέργειας.

Ο λόγος ύπαρξής μας. Κατά την πυρηνική σύντηξη στον Ήλιο μας (και σε κάθε αστέρα) η μάζα του πυρήνα του παραγόμενου ηλίου (He) είναι κατά 0,7% μικρότερη, από τη μάζα των δύο πυρήνων υδρογόνου (H) που τον συνθέτουν. Αυτή η «ελάχιστη» ποσότητα ύλης που υπολείπεται, αντιστοιχεί, πολλαπλασιαζόμενη με τον τεράστιο παράγοντα  της ταχύτητας του φωτός εις το τετράγωνο – σύμφωνα με την περίφημη εξίσωση του Αϊνστάιν, στην ενέργεια που απελευθερώνεται όταν το υδρογόνο μετατρέπεται σε ήλιο.

Ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Ο κομμουνιστής Άλμπερτ Αϊνστάιν. Ο συγγραφέας του δοκιμίου «Why socialism» (Γιατί σοσιαλισμός).

«Τα μέσα παραγωγής (κεφάλαιο) αποτελούν ατομική ιδιοκτησία και οι ιδιοκτήτες τους τα διαχειρίζονται κατά την κρίση τους…

Η παραγωγή πραγματοποιείται για το κέρδος και όχι για το όφελος…

Η τεχνολογική πρόοδος συχνά οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας αντί για τη διευκόλυνση της εργασίας για όλους. Το κίνητρο του κέρδους, σε συνδυασμό με τον ανταγωνισμό μεταξύ των καπιταλιστών, ευθύνεται για την αστάθεια στη συσσώρευση και χρησιμοποίηση του κεφαλαίου, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε όλο και χειρότερες καταστάσεις ύφεσης…

Είμαι πεπεισμένος ότι μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να εξαλειφθεί όλο αυτό το θανατηφόρο κακό, κι αυτός δεν είναι άλλος από την εγκαθίδρυση μιας σοσιαλιστικής οικονομίας, μ’ ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο θα είναι προσανατολισμένο προς την επίτευξη κοινωνικών στόχων. Σε μια τέτοια οικονομία, η ίδια η κοινωνία κατέχει τα μέσα παραγωγής και τα διαχειρίζεται με βάση το σχεδιασμό. Μια σχεδιασμένη οικονομία, η οποία θα προσαρμόζει την παραγωγή στις ανάγκες της κοινωνίας, θα κατανέμει την εργασία που πρέπει να γίνει σε αυτούς που είναι ικανοί να εργαστούν και θα εγγυάται τα προς το ζην σε κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί…»

Άλμπερτ Αϊνστάιν. 14 Μαρτίου 1879–18 Απριλίου 1955.

 

______________________________________________________________

Βιβλιογραφία:

«Σύγχρονη Φυσική», R.A.Serway–C.J.Moses–C.A.Moyer, ΠΕΚ 2001

Το Βιόφιλο Σύμπαν, Martin Rees, Liberal Books 2013.