Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //
Όλοι οι άνθρωποι καταφέρνουν να ασκήσουν ένα επάγγελμα, κάποια δεξιότητα στη ζωή τους. Τίμιο ή άτιμο. Μέχρι και δικαστές γίνονται μερικοί. Άλλοι καλοί, άλλοι χειρότεροι.
Αλλά το να είσαι μητροπολίτης, από μόνο του φτάνει. Εξαπατάς τον λαό, κοιμίζοντάς τον με απατεωνιές για σχιζοφρενικές τριάδες. Αναφέρεσαι σε αμώμους συλλήψεις, δεκαπεντάχρονων αρραβωνιασμένων παρθένων που συνευρέθηκαν με τον… θεό, είδαν κατά την συνεύρεση τον θεό τους (τον ίδιο-άλλον, δεν έχει σημασία) και έτιξαν το alter ego, πάντα του θεού. Θεόπουλα που νεροπερπατάνε και τσακώνονται με… συκιές (δέντρα), ανασταίνονται και ίπτανται ασκόπως. Εμπορεύεσαι – κοινός απατεώνας γαρ, εικόνες που χύνουν υγρά, πανιά της παναγίας, ξύλα τίμια και φώτα άγια, κομποσκοίνια και κόκκαλα και πετσάκια από θεϊκά πέη. Επίσης του περιγράφεις πως θα είναι τα σώματά μας κατά την δεύτερη… παρουσία (ο πολύς Μεσογαίας), το παίζεις ή είσαι θεότρελος και ρατσιστής (Πειραιώς) και τα βάζεις με τον Χόκινγκ και το… μποζόνιο Χιγκς), δηλώνεις φασιστόμουτρο (Καλαβρύτων), μακεδονοανόητος και φιλοχρυσαυγίτης (Σπάρτης), καλείς σε κατάληψη της… Β. Ηπείρου (Κονίτσης), πουλάς κρατική δασική περιουσία (Δημητριάδος), μαζεύεις εκατομμύρια για τα… γηρατειά σου (Περιστερίου) και εν γένει κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να παραμείνει το δουλικό ποίμνιο αγκιστρωμένο στις ορέξεις της αστικής τάξης που οι ίδιο υπηρετούν. Και πλουτίζουν σε βάρος αυτού του ταλαίπωρου ποιμνίου (συντηρητικού και… προοδευτικού) που, παρ’ όλα αυτά, επιμένει να τρέχει στις εκκλησίες τους και να τους ενισχύει. Κι από Mercedes, οδηγούς, βίλες και χλιδή, της… πουτάνας!
Σε κάποια άλλη κοινωνία, ορθολογικότερη, οι τελευταίοι από δαύτους θα ήταν σε κλουβιά για να τους μελετούν οι φυσιοδίφες και να βλέπουν οι λαοί από τι γλίτωσαν.
Ο Άνθιμος όμως, ως μέγας… αστροθεϊκός ολιγόνους, πέραν όλων των άλλων, εξαφάνισε τους πλανήτες. Πλανήτες, δεν υπάρχουν. Μόνο ξεδιάντροποι και παρανοϊκοί πλάνητες! Φαίνεται πως έκαψε… θεό (άλλοι καίνε φλάντζα ή και… αρχίδι ακόμη). Κι αφού δεν υπάρχουν πλανήτες, δεν υπάρχουν και δορυφόροι. Τσάμπα οι ερωτευμένοι χαζεύουν το φεγγάρι. Ενδεχομένως να μην υφίστανται και ερωτευμένοι. Μαζική παραίσθηση οι εκλείψεις Σελήνης και Ήλιου. Ούτε άλλοι ήλιοι υπάρχουν. Και τ’ αστέρια που βλέπουμε να φεγγοβολούν στο νυχτερινό στερέωμα, είναι κωλοφωτιές που τις έσπειρε ο θεός των απανταχού επικίνδυνων Άνθιμων. Πάει και το αστέρι της… Βηθλεέμ!
Όλα αυτά, του Άνθιμου, του τα εκμυστηρεύτηκαν «καινούργιοι» επιστήμονες (γυαλιστεροί) μέσω εκπροσώπου τους που του τηλεφώνησε.
Δεν υπάρχει τίποτα λοιπόν, παρ’ εκτός του μνησίκακου, άγριου, εκδικητικού, ρατσιστή, μαζικού δολοφόνου θεού, των εβραιοχριστιανομουσουλμάνων, του παπαδαριού τους και της τάξης που τους συντηρεί για να κοιμίζουν τους λαούς.
Είναι τόσο γελοίοι που θα μπορούσαμε να γελάμε μαζί τους, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνοι.
_______________________________________________________________________________________________________
Στέλιος Κανάκης Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες συνθέτες». Επίσης το «Ιερές Βλακείες» Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η και το «Η Αγρία Γραφή» Εκδόσεις ΚΨΜ.
[email protected] Facebook: Stelios Kanakis /ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
